| |
Πάνε οι ελιές ξεράθηκαν,
στέγνωσε της γης το χώμα
δεν ανθεί, δεν καρποφορεί.
Σάπισαν τα περβόλια μας
έχει χιονιά κι` αγιάζι,
γέμισε η γης βουβάλια,
στο βάλτο στήσανε χορό,
λιώσανε τα βατράχια.
Και λεν ότι χαράζει.
Φύγαν τα περιστέρια μας
στο σύννεφο το γκρίζο,
στα αδειανά τα χέρια μας,
δεν μάσαμε σιτάρι
μήτε κερί ανάψαμε,
με κόκκινο φουστάνι,
δεν ήρθε φέτος μια Λαμπρή,
ένα φιλί να φέρει,
εμπόροι βγήκαν στις κορφές
κι` ακόνιζαν μαχαίρι.
Στις στέρνες λείπει το νερό
κάρβουνο οι κατιφέδες,
κάρβουνο η μικρή ροδιά
ρήμαξαν κι` οι μπαξέδες.
Βάρβαροι ήρθαν την αυγή
ήρθανε χίλια χρόνια,
στέρεψαν οι πηγές,
ήρθαν κοράκια σμάρι,
γάλοι φουσκώνουν στα γυαλιά,
βγήκε στις ξέρες η οχιά,
της πέρσεψε φαρμάκι,
αλλάζει το πουκάμισο
κι` αλαλάζουν Δράκοι.
Κι` όλοι προσμένουν μια βροχή
μια βροχή καματερή,
να βγεί ένα κρινάκι
να κάνουμε μια προσευχή
μ` ένα σβηστό κεράκι.
Στων πανηγυριών το χορό
βγήκε χλωμό φεγγάρι,
η νιούτσικη ελιά μας
μαράζωσε στο δι` ευχών.
Σαν υψώσαμε τα χέρια
σε μια θερμή παράκληση,
σ` αυτό το θέατρο σκιών.
Μένουμε εδώ προσμένουμε,
θα βρέξει ο θεός
θα μας λυπηθεί ο δυνατός,
θα μας χαιδέψει ο λύκος!!
Μένουμε και προσμένουμε,
τη γαλανή στ` αστέρια---
σαν μας κόψαν το ψωμί
το νερό, το στάρι,
μας κόψαν τον αέρα.
Και λεν φωτίζουνε οι φάροι.
Στη στεριά δεν ζει το ψάρι
δεν ζει ροδιάς ανθός.
Μας πήρανε και το λυχνάρι
κι` είπαμε τι! φως!
Αργύρια μες στα σάβανα,
οι ύαινες κι` οι λύκοι.
Στο βάλτο τα βουβάλια,
όι ύαινες στα πτώματα
οι γέρακες! στα παραθύρια!
Με ελεημοσύνης φορεσιά,
σιγά η πατρίδα κοιμάται.
Κοιμάται έρμη μου καρδιά,
μ` ένα ξερό στεφάνι
το φέραν Δραγουμάνοι.
28-3-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία
.............Οι μοιραίοι...........
Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα πίνουμε
πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα όπου
μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι` άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως κάποιο θάμα!!
Κώστας Βάρναλης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
