|
Απόψε η απόγνωση φόρεσε τα καλά της
και βγήκε στο δρόμο για σεργιάνι
Κάποιος της έταξε λίγη χαρά ,
έτρεξε αυτή με λαχτάρα
κι έγινε η υπόσχεση εισιτήριο για την ελπίδα.
Καταχνιά και υγρασία στο βρώμικο πλακόστρωτο,
κύβοι γρανίτη πατημένοι άξεστοι και τώρα γυαλισμένοι .
Γλιστρά πάνω τους και πέφτει
όπως οι λέξεις τ' αποχωρισμού που άκουσε πριν από λίγο.
Μέσα του η φλόγα της συνείδησης φωτίζει την ύπαρξή του
ενώ τα σκοτάδια του ασυνείδητου γίνονται σκοτεινότερα.
Γυρίζει την πλάτη του στο δρόμο ,
η σκόνη στροβιλίζει στον αέρα τ' απορρίμματα του δρόμου,
μαζί κι αυτόν.
Μισεί τον άνεμο δεν τον φοβάται,
όπως μισεί και τον εαυτό του.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|