| |
Με του μολυβιού μου
την άκρη σαν σμίλη,
με πέντε λέξεις σ' ένα ποιήμα,
εσμίλεψα των ερώτων σου
όλα τα ανεκπλήρωτα όνειρα.
Τολμηρά, αποφασιστικά,
σαν του μολυβιού την άκρη
που είναι αιχμηρή κι αιθέρια.
Άλλων χρόνων παλαιών
περίτεχνος γλύπτης.
Άμορφες πέτρες δεν σκαλίζω.
Σε κρύα κι άψυχα μάρμαρα
δεν δίνω μορφή, μόνο σε κάποια
κοριτσίστικα όνειρα δίνω ζωή.
Καθώς σ' ένα πηγάδι βαθύ ειν΄ ο νους
και δε συνδιαλέγεται ούτε με το βάθος
μήτε ταράσσετε στο πυκνοσκόταδο.
Σκάβω, σκαλίζω, σβήνω, ρουφώ,
απ΄το βαθύ πηγάδι την πνιχτή υγρότητα
κι απ΄τα μάγουλά σου τα αθώα σου τα δάκρυα.
Για να φανεί πάλι της ψυχής
και της καρδιάς σου η αγνότητα.
Σκάβει ο νους με το μολύβι,
πέντε λέξεις φτιάχνει ποιήμα.
Άλλων χρόνων παλαιών
περίτεχνος γλύπτης.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
