Στους μακρινούς τους τόπους της φωτιάς
και ότι άφησε πίσω του το θηρίο
στη δίνη πάντα μιας απότομης πλαγιάς
σε ψάχνω μέσα στο αγιάζι και το κρύο
σ' αυτές τις μέρες που σκορπάνε τον καιρό
δεν έχω τίποτα από εσένα να θυμάμαι
ίσως να ήσουν κάτι το σημαντικό
αλλά τη μνήμη μου νομίζω τη φοβάμαι
Είμαι ένα πλοίο
που το καταστρέφουν κύματα
και μεσοπέλαγα σειρήνες το οδηγάνε
σε κάποια άλλη διαδρομή
χωρίς μηνύματα
για άλλη νύχτα που βοριάδες τη χτυπάνε
Στους μακρινούς τους τόπους μιας ζωής
που όλα έγιναν ανώνυμα αντίο
μέσα στη δύση μιας αγέλαστης στιγμής
σε χάνω πάντα σαν σελίδα στο βιβλίο
Έχω ένα πλοίο ,
μια ψυχή, που αλλάζει σχήματα
και άλλο σώμα ψάχνει πάντα για να επιστρέφει
χωρίς λιμάνι η φυγή
κι αλλα διλήμματα
μια απόφαση ακόμα καταστρέφει
