| |
Τα χρόνια εκείνα τα παλιά ,
Που ‘ταν φεουδαρχία,
Έπαιρν’ ο αφέντης αγκαλιά,
Τις νύφες μία-μία.
Την πρώτη νύχτα ειχ’ αυτός
Δικαίωμα στην κλίνη,
Να την χαρεί και έπειτα ,
Στον νιο γαμπρό τη δίνει.
Όλοι, βαρώνοι, κόμητες,
Κάναν επιβολή,
Κι οι χωρικοί, οι πένητες
Σκύβαν την κεφαλή.
Τον Κύρη τους δε μάχονται,
Κι ας κάνει ατιμία,
Φοβούνται από τους Άρχοντες
Θανάτου τιμωρία .
Άγραφος νόμος , όλων των
αφού ήταν ο Προστάτης ,
των κοριτσιών ανέγγιχτων ,
να ‘ναι ο Αναβάτης.
Φόρο έτσι του πλήρωναν,
Σε είδος, για τον γάμο,
Κι ίσως και να τους ξέμεναν
Και μπάσταρδα από πάνω.
Μύθος ή πραγματικότητα (εγώ πιστεύω το δεύτερο) , το «Δικαίωμα της Πρώτης Νύχτας» ή Παρθενοφθορία ή jus primae noctis , ή droit de seigneur ήταν άγραφος νόμος στη μεσαιωνική Ευρώπη και μαρτυρείται σε πολλά λογοτεχνικά και μουσικοθεατρικά κείμενα.
Ενδεικτικά: «Γάμοι του Φίγκαρο» θεατρικό έργο του Μπωμαρσαί και η ομώνυμη όπερα του Μότσαρτ, όπου ο Κόμης προσπαθεί με πονηριά να επαναφέρει άτυπα το φεουδαλικό του δικαίωμα (που είχε απεμπολήσει) και νικιέται από την πανουργία του υπηρέτη του και αντίζηλού του Φίγκαρο.
Επίσης στην όπερα «Ντον Τζοβάννι» του Μότσαρτ , ο ομώνυμος αριστοκράτης ήρωας επιχειρεί πρώτα με πονηριά και έπειτα με τη βία να εξασκήσει το δικαίωμα αυτό της Τάξης του, αποτυγχάνοντας εις διπλούν.
https://youtu.be/5uIJzvy9k80
https://youtu.be/-l6Owvlib2s
https://youtu.be/1FiTM-sK2No
https://youtu.be/4KnU07tVugE
https://youtu.be/ySYhpw2oBEs
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
