| |
Μην με ρωτήσεις αν πονώ
Εγώ δεν ξέρω από πόνο
Έχω πεθάνει από καιρό
Μία ψυχή κερνώ το χρόνο...
Αυτό το σώμα μην κοιτάς
Δεν έχει τίποτε να δώσει
Πώς το αντέχεις ν' αγαπάς
Κάτι που έχει τελειώσει...
Μην ψάχνεις άλλοθι λοιπόν
Για τις ανίερές σου πράξεις
Ήσουνα πάντοτε απών
Απ' της ζωής μου τις επάλξεις...
Πόσο μου λείπεις.. μην ρωτάς
Αφού ποτές μου δεν θα σ' έχω
Μέσα στο χώμα που πατάς
Μία καρδιά βγαλμένη έχω...
Μην περιμένεις όμως πια
Ένας μου πόθος να φυτρώσει
Μ' έχει τσακίσει η μοναξιά
Κι ο έρωτας έχει πετρώσει...
Δώσε μου μόνο το φιλί
Έστω κι αν είναι προδοσία
Στο ραγισμένο μου γυαλί
Γίνε για μια φορά θυσία...
Κι ύστερα φύγε μακριά
Πίσω ποτέ να μην γυρίσεις
Όλη η δική μου η ζωή
Κιτρινισμένες αναμνήσεις...
Μ' αν δεν σε δω.. θα κουβαλώ
Τέτοιο παράπονο στα στήθη
Που θα μαυρίσει ο ουρανός
Μέσα στο ίδιο σου το σπίτι...
Μην μου στερήσεις μια πνοή
Μέχρι τα πέρατα της ζήσης
Αφού μπορείς.. με μια αγκαλιά
Δέκα νεκρούς να αναστήσεις...
9-12-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
