| |
| | Η Πρώτη Άλωση |  | | | 13 Απριλίου 1204: η αρχή του τέλους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας | | |
Η Δ' Σταυροφορία που οργάνωσαν το 1204 οι χριστιανοί ηγεμόνες "Φράγκοι" αντί να πάει στους Άγιους Τόπους να πολεμήσει τους Άραβες μουσουλμάνους, στράφηκε στην ομόθρησκη (αλλά όχι ομόδοξη) βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη, την κατέλαβε, και κατέλυσε για 50 χρόνια την Βυζαντινή (επίσημα: Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία). Εκμεταλλευόμενοι την εμφύλια διαμάχη ανάμεσα στις φατρίες του Παλατιού και την κοινωνική αναταραχή κατέφτασαν ως μισθοφόροι για να συνδράμουν τον εκπεσόντα Αλέξιο Δ' Άγγελο και όταν οι όροι άλλαξαν μετατράπηκαν σε ληστές-κατακτητές.
Αφού κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη, τρεις μέρες και τρεις νύχτες οι σταυροφόροι λεηλατούσαν την πόλη και διέπρατταν απάνθρωπες πράξεις.
Ο ιστορικός Νικήτας Χωνιάτης, αυτόπτης μάρτυρας, περιγράφει τη φρίκη στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης μετά την είσοδο των σταυροφόρων στη Βασιλεύουσα στις 13 Απριλίου 1204. Γράφει ότι στους δρόμους ακούγονταν κλάματα, κραυγές, θρήνοι∙ στα σταυροδρόμια οδυρμοί, στις εκκλησίες αναφιλητά∙ άνδρες αδύναμοι από τη δυστυχία και τη θλίψη∙ γυναίκες που ωρύονταν διότι οι αλαζόνες επιδρομείς τις έσερναν στους δρόμους, τις αποσπούσαν από τους άνδρες τους και τις βίαζαν. Κατόπιν, στον ίδιο τόνο συνεχίζει πως πολλοί κουβαλούσαν στα άλογα γυναίκες τις οποίες είχαν βιάσει οι σταυροφόροι, τυλίγοντας ορισμένες από αυτές σε φαρδείς μανδύες και δένοντας τις μπερδεμένες μπούκλες τους και τα ανακατεμένα μαλλιά τους σε ένα κουβαράκι πίσω.
Είναι γνωστή η φράση του Νικήτα Χωνιάτη ο οποίος για την ωμότητα των Λατίνων επιδρομέων στη βυζαντινή πρωτεύουσα έγραψε ότι "και οι Σαρακηνοί ακόμα ήταν φιλάνθρωποι και ήμεροι σε σύγκριση με αυτούς τους άνδρες που έφεραν «τον σταυρόν επ’ ώμων»".
Οι πρωτεργάτες αυτής της άθλιας αιμοσταγούς πράξης ήταν:
Ο πανούργος , αν και τυφλός, Δόγης της Βενετίας Ερρίκος Δάνδολος.
Ο Μαρκήσιος Βονιφάτιος ο Μομφερρατικός
και
Ο Κόμης Βαλδουίνος της Φλάνδρας
Αφού διαγούμισαν τα πλούτη της Βασιλεύουσας, διαμέλισαν την Αυτοκρατορία σε ηγεμονίες.
Ο Δάνδολος πέθανε την επόμενη χρονιά και τάφηκε μες στην Αγιά Σοφιά (και εκεί παραμένει ο τάφος του, πάνω στον γυναικωνίτη).
Η Πόλη ανακαταλήφθηκε 57 χρόνια μετά από τους Παλαιολόγους, όμως η Άλωση του 1204 αποδυνάμωσε την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, πράγμα το οποίο επέτρεψε σε γειτονικές ομάδες όπως το Σουλτανάτο του Ρουμ και αργότερα στους Οθωμανούς να αποκτήσουν επιρροή, για να οδηγηθούμε το 1453 στην Δεύτερη και οριστική Άλωση.
https://youtu.be/hNalu-BUh3g
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο Άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση. | | | |
|
daponte
13-04-2022 @ 12:10 | Ένα τραγούδι-έκπληξη σε στίχους της.......:
https://youtu.be/hNalu-BUh3g
| | daponte
13-04-2022 @ 12:45 | Στο μυθιστόρημα του Ουμπέρτο Έκο " Μπαουντολίνο" :
Το 1204, ο ταξιδευτής Μπαουντολίνο με καταγωγή από την Αλεσσάντρια στην βόρεια Ιταλία, φτάνει στην Κωνσταντινούπολη μη γνωρίζοντας πως τα στρατεύματα της Δ´ Σταυροφορίας επιτίθενται στην πόλη και έχουν προκαλέσει χάος. Καταφέρνοντας να μπει στην πόλη συναντά τον λόγιο Νικήτα Χωνιάτη, του οποίου σώζει τη ζωή. Κατόπιν συνομιλώντας μαζί του, ο Χωνιάτης ξαφνιάζεται από το πόσες γλώσσες μπορεί να μιλά με ευχέρεια ο Μπαουντολίνο ενώ κάποιες από αυτές δεν τις είχε ακούσει ποτέ πριν. Συνειδητοποιώντας πως ο άνθρωπος αυτός δεν είναι μαζί με τους σταυροφόρους, ζητάει να μάθει το όνομά του και ο Μπαουντολίνο αρχίζει να του διηγείται την ιστορία του. | | daponte
13-04-2022 @ 13:06 | Καθοριστικός, στην ήττα των βυζαντινών στρατευμάτων και στην κατάληψη της Πόλης, ήταν ο προδοτικός ρόλος των μισθοφόρων Βαράγγων της αυτοκρατορικής φρουράς, που εγκατέλειψαν τις θέσεις τους επειδή δεν είχαν λάβει την πληρωμή τους.
Οι Βάραγγοι ή Ρως ήταν οι Σκανδιναυοί πρόγονοι των σημερινών Ρώσων, Ουκρανών, και Λευκορώσων. | | Αγιοβλασιτης
13-04-2022 @ 18:20 | ...γιαυτό κάθε επιτιθέμενος σε ξένη χώρα,
πρέπει να είναι καταδικαστέος Σταύρο.. ::theos.:: | | daponte
13-04-2022 @ 18:59 | Σχετικά με τη σχετική ισχύ των κανόνων δικαίου ανάμεσα στα κράτη :
Θουκυδίδη, Μηλιων Διαλογος:".ΑΘΗΝΑΊΟΙ προς ΜΗΛΙΟΥΣ.. Κατά τη συζήτηση των ανθρωπίνων πραγμάτων, το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού,ότι όμως ο ισχυρός επιβαλλει ο, τι του επιτρεπει η δύναμις του και ο ασθενής παραχωρεί ο,τι του επιβάλλει η αδυναμία του" (σε μετάφραση Ελευθερίου Βενιζέλου )
Σχετικά με τη συλλογική ευθύνη των πολιτων:
Θουκυδίδη, Σικελικη Εκστρατεία :" ΕΡΜΟΚΡΑΤΗΣ, στρατηγός Συρακουσών :Δεν κατηγορώ αυτούς που ασκούν την εξουσία, αλλά αυτούς που είναι πρόθυμοι να υπακουσουν " | | κοποιπεηστ
13-04-2022 @ 19:49 | ::up.:: ::theos.:: ::hug.:: | | -Ειρήνη-
15-04-2022 @ 15:05 | Συνήθως όλοι θυμόμαστε τη δεύτερη Άλωση, όμως είναι αλήθεια αυτό που γράφεις, το Βυζάντιο δε συνήλθε ποτέ από την πρώτη και αυτή υπήρξε η αρχή του τέλους... ωστόσο το σχόλιό μου είναι περισσότερο για το τραγούδι του σχολίου σου.. δε γνώριζα την Αρβελέρ και σαν ποιήτρια, ούτε φανταζόμουν ότι είχε συνεργαστεί με το Νταλάρα! Πολύ ωραίο το τραγούδι, υποθέτω ότι όλος ο δίσκος κάπως έτσι είναι... | | ΑΠΟΓΡΑΦΟ
19-04-2022 @ 11:10 | ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΑΜΠΟΛΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΩΝ, ΕΙΤΕ ΑΤΟΜΩΝ ΕΙΤΕ ΚΡΑΤΩΝ ΠΟΥ ΔΙΕΠΡΑΞΑΝ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΕΝΟΙ ΔΗΘΕΝ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΟΥΣ. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
