| |
Οταν πετα ο αετος
Οταν πετα ο αετος,
ταραχη γεννιεται,
ολα τριγυρω ειναι βουβα,
τιποτα δεν γροικιεται,
τιποτα δεν γροικιεται.
Οταν πετα ο αετος,
αγερωχος και σταθερος,
η φυση ησυχαζει,
ο αετος διαταζει,
ο αετος διαταζει.
Της απονιας,
σαν σχιζει τον αερα,
ατιθασος και δυνατος,
δεν τον χωραει ο ουρανος,
δεν τον χωραει ο ουρανος.
Ο αετος το ταξιδι συνεχιζει
και τον αερα σχιζει,
ατιθασος και δυνατος,
αγερωχος και σταθερος,
αγερωχος και σταθερος.
Σαν αετος, σαν κεραυνος,
θα΄σαι κι εσυ μια μερα,
ατιθασος και σταθερος,
να σχιζεις τον αερα,
να σχιζεις τον αερα.
Μην σκυβεις το κεφαλι,
μπροστα στις δυσκολιες,
στην ζωη πληρωνεις,
λαθη και αμαρτιες,
λαθη και αμαρτιες...
Οταν πετα ο αετος,
αγερωχος και σταθερος,
η φυση ησυχαζει,
ο αετος διαταζει,
ο αετος διαταζει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
