Κάτω απ' το στρώμα
κρύβω απόψε μια ελπίδα
άλλη μια μέρα έχω πάλι συνεργό
μικρές γροθιές που κόβουν σαν λεπίδα
που όλο κλειδώνουν και ματώνουν τον καιρό
Μέσα μου υπάρχει μια δύναμη
μια παντοδύναμη ενέργεια που μισώ
και η φωνή μοιάζει αδύναμη
για να της φωνάξει μέχρι εδώ
μέσα μου υπάρχει μια δύναμη
που με κρατά όρθιο πάντα να γελώ
για τη ζωή μου την απίθανη
να βάλω έστω μια σειρά μες στο σωρό
Σαν πέφτει πάλι νύχτα
και ησυχάζει το μυαλό μου
πως είμαι ελεύθερος νιώθω και νηστικός
γιατί η τροφή δεν έχει φτάσει στ' όνειρό μου
κι εγώ δεν έχω παραμύθι να σου πω ..
