| |
ΤΡΙΣ!!! 6-5-2001
Από τη συλλογη τα σκορπια του μυαλου
Τρίς!!! Με αρνηθηκες τρίς!
Μα προτου να το πής,τόχα μέσα μου νιώσει!
Και αυτή η πληγή,των καρφιών η οπή,
παντα έτρέχε κι έκλεινε μόνη
Ήταν Θέ μου βραχνάς! όταν κάθε φορά,
Σ’ένα τέρμα την καρδιά μου οδηγούσες
Ήταν ένα βουνό,όταν μόνη κι εγώ,
σαν τα’νεβαινα εσύ πολεμούσες
Αρνηση !πρώτη φορά!
μπήκα μες΄΄στην πυρά ,κι όμως ήρθες ξανά! Μ’έβγαλες από μέσα
Τότε είπα κι εγω,δεν μπορει! Να καρδια! φαίνεται με τιμή ,νάχει μπέσα
Πέρναγε ο καιρός!πότε γκρι πότε φώς
Κι ηρθε Θέμου ξανά,να μ’’ανοίξη πληγή κι άλλη τόση !
δεύτερή πια φορά!στην ψυχή μου βαθιά
κι άλλο πόνο ξανα να μου δώσει
Κι ήρθε πάλι το φώς!να σε μένα πιστός!
Είναι πλέον κοντά,μη λυπάσαι καρδιά,αν διπλά σε αρνήθη
Έχει πια ξεχαστει!κι έχει κλείσή πληγή!
τα παλιά πέταξέ τα στη λήθη!
Κι όμως! Να που κι αυτός,σαν τον Πέτρο δειλός
Δίχως σκέψη ο κουτός,την δική του καρδια να ρωτήση
Πριν το χάραμα ΄ρθή έχει τρίς αρνηθή
τη ΖΩΗ ,την ψυχή του έχει κλεισει
Ετσι τώρα ξανα στην καρδιά μου ,αλλη μια
μαχαιριά πιο βαθιά θα μ’αγγιξει
το καρφί σου αυτό! Πιο σκληρό θα πονά,την αγάπη στη λάσπη θα ρίξει
Τρίτη πλέον φορα! Κι η πληγή πιο βαθια, τρέχει αίμα πικρό! ξεχειλίζει
Εχω πόνο βουβό,τις ανάσες μετρω !η αρνησή σου αυτή με πεθαίνει
Με αρνήθηκες τρίς!!!!κι οι πληγες γίναν τρείς!
κι η ζωή μου θαρρώ πως ξεφτίζει
Κι όμως μέσα μου εγώ ,εστω κι αν προσπαθώ,δεν πιστεύω ποτέ πως σε χάνω
μόνη κλείνω πληγές,με το δάκρυ καφτό,
με τη σκέψη μου τρέχω,σε φτάνω
Ειν ή πίστη βαθιά,κι η ψυχή άς πονά
Κι άν τη μέρα ,τη νύχτα δακρύζω
Ότι θάρθης ξανά, δίχως αρνηση πιά,
Ζω μάυτο στις σκιές και ελπίζω......................................................Κ.Λ. INOKRINI
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
