| |
ΥΔΩΡ ΚΙ ΟΞΥΓΟΝΟ
Ένα πλανήτη μάκρυά με ύδωρ κι οξυγόνο
να' χει περίσσια ξενοιασιά αγάπη κι όχι πόνο
εκεί τ' ανθρώπινο είδος να πάει να κατοικήσει
γιατί κάποια μέρα ο ήλιος παντοτινά θα σβήσει
Ο άνθρωπος εφτιάχτηκε με έρωτα και στοργή
μ' αυτός μόνο διδάχτηκε να φέρνει καταστροφή
έφτιαξε την πολυτέλεια εις βάρος του πλανήτη
χωρίς λιγάκι καν να σκεφτεί το πιο μεγάλο σπίτι
Πως ειν' αυτή η γη εδώ κι αντί να την προσέχει
κοιτά την καλοπέρασει κι όλα τα καταστρέφει
όταν θα φθάσει στο αμήν τότε θα το καταλάβει
τι είχε και τι έχασε μα όμως δεν θα προλάβει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
