| |
Κοιτα δεν εμεινε κανεις εδω
οι θεατες κατευθυνθηκαν προς την εξοδο
κι οι μουσικοι μαζεψαν τα οργανα τους
μειναμε εμεις και αδεια κουτακια μπυρας
αδεια κουτακια μπυρας κι εμεις
Ακου την εσωτερικοτητα ενος θρηνου
σιωπη την λενε
την ξερουν καλα αυτοι που ψαχνουν
αλλα δεν βρισκουν
αγαπη τυχη κι αντοχη
σταματα να βλεπεις να ακους και
νιωσε
εδω, τωρα
τις τριχουλες σου που εχουν ανασηκωθει
και δεν ειναι απο το κρυο
το σαλιο μου που γινεται σαλιο σου
το σαλιο σου που ξαναγινεται σαλιο μου
τα ματια σου που γινονται υγρα
η καυτρα του τσιγαρου που με καιει
να φοβασαι οταν πια δεν θα πονας
μου χες πει
τοτε γελουσα
τωρα...
λοιπον ως εδω ειπαμε
πριν η φθορα μας κανει καρικατουρες
του εαυτου μας
το πληθος παλλεται
η μπαντα ξαναβγηκε επι σκηνης
και τα δινει ολα
ειναι ενα απο εκεινα τα ανκορ
που δεν θες να τελειωσουν
μα θα τελειωσουν
μαζι με μας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
