Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ίδιος ο πατέρας σου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130211 Τραγούδια, 269324 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ίδιος ο πατέρας σου
 
Η γριά ακούμπησε με μητρική αγάπη τα χέρια της πάνω στα δικά του, ύστερα έβγαλε από το ξεκλείδωτο συρτάρι ένα παλιό ημερολόγιο από εκείνα που είχαν κυρίως οι έφηβες, με μια ζωγραφιά στο εξώφυλλο και το κλειδάκι πάνω. Του το έδωσε λέγοντας αργά «θα μπορούσα να το έχω διαβάσει, αλλά σ αφήνω να πάρεις μόνος σου την χαρά» τι εννοούσε άραγε; Την χαρά της απάτης; της εκδίκησης; της προδοσίας; Το σίγουρο ήταν πως είχε βρει το ημερολόγιο της νύφης της και είχε μείνει με την βεβαιότητα ότι κατι κρυφό και άσχημο, έγραφε μέσα.
Άφησε τον γιό της με ύφος θριάμβου και ανέβηκε στο σπίτι της. Εκείνος ξεφύλλισε τις πρώτες σελίδες και το ξανάκλεισε βαριεστημένα. Δεν είχε καμία διάθεση να δει τι εγραφε η γυναίκα του. Το μόνο που ήθελε ήταν να περάσει αυτό το τετραήμερο (που έλειπε στην επαρχία για να επισκεφτεί μια ξαδέλφη της) όσο πιο ήσυχα μπορούσε. Σε ένα τρίωρο περίπου η γριά κατέβηκε πάλι σπίτι του, το σατανικό της χαμόγελο δεν μπορούσε να κρυφτεί.«λοιπον τι γράφει;» τον ρώτησε «ποιό» απάντησε εκείνος αργά ...«το ημερολόγιο ντε» έπρεπε βέβαια να το περιμένουμε και μόνο να την έβλεπες πως τραγουδούσε όταν άπλωνε την μπουγάδα, θα καταλάβαινες πως κάποιο λάκκο έχει η φάβα και χωρίς να διαβάσεις το κιτάπι της «δεν το διάβασα μάνα, γιατί βαριέμαι» «βαριέσαι; μιλάς σοβαρά τώρα;» «ναι μάνα, 'αλλωστε δεν μ ενδιαφέρει» Δεκάδες πινελιές μίσους υποκρισίας και έκπληξης, άρχισαν να βάφουν το πρόσωπο της μέχρι να βγει από τα χείλη της η φαρμακερή φράση «τίποτα δεν σε νοιάζει, ίδιος ο πατέρας σου και συ»
Τώρα τι ήθελε και ξέθαψε τον γέρο, και γιατί τον εξομοίωνε με τον γιο της; Τόσα χρόνια πεθαμένος ο φουκαράς...Μήπως ήθελε στ αλήθεια να την χτυπάει και να την κακομεταχειρίζεται, για να δείχνει άντρας; Έπειτα σκέφτηκε ότι η μάνα του δεν το αγάπησε ποτέ πραγματικά, ούτε εκείνον , ούτε τα αδέρφια του, το μόνο που ήταν αλήθεια ήταν σαν καυχιόταν ότι έβαζε όλα της τα παιδιά στην ίδια μοίρα, τις σκέψεις του σταμάτησε το κουδούνισμα του τηλεφώνου. Ήταν η γυναίκα του που πέντε φορές την μέρα έπαιρνε και ρωτούσε πως περνούν τα δυο της αγόρια, ακόμα κι αν έφαγαν. Την απέφυγε με την πιο εύκολη βρισιά που του ήρθε στην γλώσσα. Αργότερα φάνηκαν οι δυο έφηβοι που γύριζαν από την μπάλα. Ίσως εσάς σας αγαπάει πραγματικά η μάνα σας, σκέφτηκε, ίσως...




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
malkon64
08-05-2022 @ 09:53
::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιώργος Καλ-Ελ
08-05-2022 @ 11:09
::up.:: ::up.:: ::up.::
bobxaman
08-05-2022 @ 11:15
Ανθρώπων σχέσεις όπου επικρατεί πολλάκις η αντιπαράθεση του ΕΓΩ. Θα μπορούσε να ενταχθεί σε κάποιο διήγημα το κείμενο Κατερίνα. Ενδιαφέρον είναι γιατί σε μαγνητίζει η εξέλιξη
koyloykakoselias
08-05-2022 @ 11:52
::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλημερα Κατερινα
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
08-05-2022 @ 20:50
Εξαιρετικό!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ΒΥΡΩΝ
08-05-2022 @ 23:51
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
zari.kardias
09-05-2022 @ 00:19
Όμορφο πολύ!!! ::yes.:: ::up.::
χωρίς λόγια
09-05-2022 @ 18:54
ομορφιά
Νταλαρομπασης
31-08-2022 @ 21:58
::up.:: ::theos.:: ::love.::
Νταλαρομπασης
24-04-2023 @ 22:36
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο