Συχνά μιλούσαμε για πόλεμο
στην άκρη αυτού του κόσμου
κι είχαμε βόμβες μες στα μάτια για εικόνες
ήταν το μέτωπο μεγάλο κι αιμοδότες
όλες οι νάρκες που μας ξόδευαν το φως
Σαν πολυβόλο που και τη σκιά σκοτώνει
λες και υπήρχε αυτή η άβολη ζωή
ήτανε άγριες ετούτες οι εικόνες
μόνο στα όνειρα η δίψα μας φουντώνει
κι αυτό το βράδυ θα μας λείψει η σιωπή
Σειρήνες είχαμε μονάχα για τραγούδια
Λέγαμε νότες που ξορκίζουν το κακό
Και τα λεπτά υπομονής μοιάζουν αιώνες
Είναι πρωί μα το σκοτάδι μας πληγώνει
Και απόψε χάθηκε ακόμα μια ζωή
Στο καταφύγιο της σκέψης μου στονάρω
Όλα τα φάλτσα που κλειδώνουν τη στιγμή
Αυτό που ακούγεται είναι φωνές για ώρες
Κι ότι με ξόδεψε νομίζω θα φρενάρω
Είναι η καρδιά μου που σταμάτησε κι αυτή…
