| |
| | Ο άνθρωπος του σπηλαίου |  | | |
Στο τελευταίο, των τεχνών, το καταφύγιο,
βρέθηκα απόκληρος να μάθω τη ζωή.
Έξω απ’ το σπήλαιο, τυφλός και ον ανήξερο,
να προσπαθώ να απαντήσω στα “γιατί”…
Είχα γνωρίσει τη ζωή μες στο σκοτάδι,
πυγολαμπίδες, όσοι ήλιοι είχα δει,
μες στη σπηλιά όλοι οι τοίχοι ήταν μαύροι,
και η ζωή… Στη βρύα είχε αρκεστεί…
Έξω στο φως τα δυο μου ματιά με προδώσαν,
τότε δε ήξερα, πώς μοιάζει η έξω οχή*
μόνο την άκουσα, τα αυτιά μου μ’ ευνοήσαν,
να καταλάβω τη ξεκάθαρή μορφή…
Κρύφτηκα τότε τρομαγμένος μες στη τέχνη,
στο καταφύγιο των λογικά τρελών,
και εκεί μου είπαν ότι ζει όποιος αντέχει,
κάθε στιγμή, συνειδητά, να ‘ναι παρόν…
Γύρισα πίσω να το πω και να το γράψω,
πόσο αδιάφορο τους μοιάζει τελικά,
έχουνε δίκιο, απ’ το σπήλαιο μόνο βγαίνει,
όποιος στα αλήθεια δεν αντέχει τη σπηλιά…
Στο τελευταίο, των μουσών, το καταφύγιο,
εκεί μαθαίνω τώρα πια για τη ζωή,
σα τους ανθρώπους των σπηλαίων, ον ανήξερο,
παρατηρώ, καθώς η φύση δημιουργεί…
*Στα αρχαία Ελληνικά «οχή» σημαίνει «συνεύρεση / συνάντηση» εξού και η ονομασία του όρους Οχή στη Ν. Εύβοια. Που ο μύθος λέει ότι πήρε το όνομα του από την πρώτη συνεύρεση του Δία με την Ήρα… Η άσχετη πληροφορία της ημέρας είναι ότι σε αυτό το βουνό υπάρχει ένα τέλεια διατηρημένο δρακόσπιτο που το μόνο που γνωρίζουμε για αυτό ιστορικά είναι ότι ήταν εγκαταλειμμένο την εποχή του Ομήρου!
Δυστυχώς την ιστορία εγώ την άκουσα από ντόπιο και δε βρήκα πολλές αναφορές στο ίντερνετ… Η μόνη αναφορά που βρήκα...
https://trofosylektis.blogspot.com/2017/01/blog-post_16.html
Άλλα παραδείγματα που μπορείτε να βρείτε για την προηγούμενη έννοια της λέξης είναι:
συνοχή (με κοινή συνεύρεση / συνάντηση)
διαδοχή (μέσα από τη συνεύρεση / συνάντηση)
υπεροχή (πέραν από το σημείο συνεύρεσης / συνάντησης) κ.τ.λ…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | | |
|
koyloykakoselias
13-05-2022 @ 15:22 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλησπερα Σταματη | | Αγιοβλασιτης
13-05-2022 @ 18:11 | Πολύ ωραίο Σταμάτη.. ::hug.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
13-05-2022 @ 18:50 | Φανταστικό!! φωτεινό παλικάρι. ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Λεονόρα
13-05-2022 @ 22:43 | Κρύφτηκα τότε τρομαγμένος μες στη τέχνη,
στο καταφύγιο των λογικά τρελών,!!!
Ιδιαίτερη δημιουργία, πολύ μου άρεσε! | | χωρίς λόγια
13-05-2022 @ 23:41 | ομορφιά | | zari.kardias
16-05-2022 @ 01:39 | ...έχουνε δίκιο, απ’ το σπήλαιο μόνο βγαίνει,
όποιος στα αλήθεια δεν αντέχει τη σπηλιά…
Πολύ όμορφα γραμμένη έμπνευση!!! ::yes.::
::up.::
...και δεν ήξερα τις προηγούμενες έννοιες
...και ψάχνοντας την λέξη "βρύα" μου έκανε εντύπωση ότι:
Τα βρύα αναφέρονται ως οι πρώτες «μηχανές» οξυγόνου της Γης
διότι σχετικές επιστημονικές έρευνες συλλέγοντας παλαιοβοτανολογικά στοιχεία,
κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι χάρη στα ταπεινά βρύα,
δημιουργήθηκε μια ατμόσφαιρα με σταθερό και άφθονο οξυγόνο.
::hug.:: | | -Ειρήνη-
16-05-2022 @ 07:46 | Ωραίο το ποίημά σου... ο τρόπος που είδες το μύθο της σπηλιάς του Πλάτωνα... η έξοδος στο χώρο της τέχνης... σε οποιαδήποτε μορφή της... αν τη βιώσεις, δε θέλεις μετά να ξαναμπείς στη σπηλιά... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
