| |
Μια κατάρα πάντα το αύριο στο μυαλό
με ένα μήπως με ένα αν με ένα ίσως
Λαμπρατσέτα παίρνει την καρδιά κι αναζητά
τα σημάδια τις παραλείψεις και μετά ρίγος
Και έτσι ξαφνικά το αύριο γίνεται χθες
και εσύ μένεις φίλε με της σιωπής το χάδι
θες να κλάψεις δυνατά να βγάλεις τα γιατί
να μαζέψεις τα γόνατα να βρεις μια αγκαλιά
Για ένα αύριο που όλοι μας ζητάμε
κι όταν το βρούμε γίνετε γρήγορα χθες
Για αυτό το αύριο τώρα εγώ δακρύζω
για αυτό το αύριο φίλε που αναζητάς
Ίσως να τα πούμε αύριο φίλε ξανά
σήμερα όμως να μου γελάς και ας δακρύζω
γιατί αύριο θα δεις εγώ θα σου γελώ
και εσύ θα μου ζητάς στο σήμερα κουράγιο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
