Προχωράς, προχωράς, προχωράς!
Και τρέχεις! Γιατί τρέχεις;
Σταμάτα πια! Στραβός είσαι; Δεν το βλέπεις;
Μονόδρομος είναι, που οδηγεί σ’ αδιέξοδο.
Ένα αδιέξοδο που τελειώνει σε τοίχο.
Τοίχος πάντα στο τέλος.
Τοίχος πριν, τοίχος τώρα, ένας τοίχος πάντα μπροστά!
Κορμί, ψυχή ένα μάτσο στραπατσαρισμένες λαμαρίνες!
Αμάξι σαράβαλο μόνιμα με μεταχειρισμένες μηχανές,
να εναλλάσσονται η μία την άλλη.
Τι να σου κάνει κι ο μηχανικός;
