| |
Σαράντα δύο κύματα μέτρησα μέχρι τώρα
και ως που να πω πως άργησες ξεκίνησε η μπόρα
τον Ποσειδώνα φώναξα μια τράκα να του πάρω
μαύρο τσιγάρο σέρτικο μαζί του να φουμάρω
Και μες στην μαύρη την νυχτιά στο κύμα που γελάει
σαράντα δύο βότσαλα η τσέπη μου κρατάει
να μην ξεχνώ πως στη ζωή σαν αριθμός υπάρχω
και αν κάνω λάθος εύκολα μου λέει σε ξεγράφω
Σαράντα δύο βήματα ή μήπως κάνω λάθος
και αντί σε πόλη να βρεθώ χαθώ μέσα στο δάσος
Στο πρώτο σπίτι δεξιά λέω βρε θα ρωτήσω
σαράντα δύο τα σκαλιά ψυχή μου θα σε αφήσω
στην πόρτα να σου ένας τρελός του λέω "να ζω με πάθος"
μου λέει τι νούμερο είσαι εσύ "ο φόβος είναι πάθος"
Τα ίδια πάλι απ’ την αρχή τα βήματα μετράω
σαράντα δύο έφτασα και πάλι σταματάω
και το μυαλό ζαλίστηκε απ’ του ειρμού την πλάνη
με αριθμούς και λογική δεν βρίσκει το λιμάνι
Σαράντα δύο μέτρησα ή μήπως κάνω λάθος
πρέπει να ζήσω τη ζωή με φόβο ή με πάθος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
