| |
Σαν πέσει το βράδυ μην ρθεις
συνήθισα καιρό μονάχος
μη` ρθεις να με δεις
θα δεις πως λυγίζει ένας βράχος.
Δεν έχω στη πόρτα κλειδιά
τίποτα πια δεν είναι σαν πρώτα,
δεν έχω ανοιχτή μια καρδιά
δε θέλω ν` ακούσω τα γεγονότα.
Λείπεις, χρόνια αιώνες θαρρώ
πάνε να κλείσουν τα σημάδια
δε θέλω άλλο δεν μπορώ
ούτε τις μνήμες τα βράδια.
Δεν θυμάμαι, έχω ξεχάσει
μην μου χτυπάς τη πόρτα,
δεν μπορώ, έχω περάσει
στο κορμί τα γεγονότα.
Με σημάδια βαθιά, μη ρθεις,
έχει αγκάθια η καρδιά μου
μη ρθεις να μου πεις
συγνώμη, είσαι δικιά μου.
Ψέμα στο ψέμα που ζω
δανεική μια αγάπη λατρεία,
ψέμα στο ψέμα να ζω
σε μια ξεγραμμένη ιστορία.
Σαν βραδιάσει, μη ρθεις
η χαρακιά μου πονά,
δεν θέλω, δεν θέλω να δεις
πως λυγίζουν και τα βουνά.
2-6-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
