| |
Δεν είμαι κύμα σε φουρτούνες ν’ ανασαίνω
ούτε κοχύλι στους βυθούς σου για να μπαίνω
μοιάζω με θάλασσα μα στις στεριές δε βγαίνω
βλέπω τους βράχους σου, τους βλέπω και μακραίνω
Δεν είμαι φύλλο που το σέρνει ο αέρας
ούτε ο εσπρέσσο μιας φευγάτης καλημέρας
είμαι η βασίλισσα αήττητης σκακιέρας
γιατί δε μ’ έφτιαξαν για πάγκο κρυσταλιέρας.
Δεν είμαι χρώμα που ξεπλένεις και αλλάζω
στις τρικυμίες σου πατώ μα δε βουλιάζω
δεν είμαι ύφασμα που πλένεις και μουλιάζω
είμ’ ανεξίτηλη γι’ αυτό δεν ξεθωριάζω…
Δεν είμαι λίβας να μαζεύω κατακάθια
ούτε πουλιέμαι όσο-όσο στα καλάθια
ποτέ δε ζήτησα του κόσμου τη συμπάθεια
έχω και πέταλα έχω όμως και αγκάθια….
Δεν είμαι όμορφα λογάκια σ’ ένα ποίημα
αυτά που σκέφτομαι να πω, τα λέω χύμα
μη με πλάθεις σαν πυλό, δεν παίρνω σχήμα
είμαι ενθύμιο ακριβό, δεν είμαι κτήμα.
Δεν είμαι όσα θα’ θελες να γίνω
έχω μυαλό, μπορώ να σε συγκρίνω
δε μ’ αφήνεις, στο’ χω πει, εγώ σ’ αφήνω
την ψυχή μου την χαρίζω, δεν τη δίνω…..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
