Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: με ξερουν ολα τα μπιμπικια του κωλου σου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129975 Τραγούδια, 269278 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 με ξερουν ολα τα μπιμπικια του κωλου σου
 

Χτες Κυριακη δεν βγηκα απο το σπιτι.Δεν ηπια κι εφαγα ελαχιστα.Σημερα με ξυπνησε το κουδουνι."Ο κυριος Γκουσκος;"Μουγκριζω κατι ακαταλυπτο."Ενα δεμα για σας"Το ανοιγω.Ειναι το τισερτ των Blue Cheer.Το φοραω και βγαινω εξω.Ωρα 10 το πρωι.

1η σταση στο περιπτερο.Αγοραζω μια μπυρα.Μεχρι να ερθει η σειρα μου την εχω πιει.Του δινω το αδειο κουτακι το σκαναρει πληρωνω φευγω.Ξαναγυρνω κι επαναλαμβανω την διαδικασια.Νιωθω ελαχιστα καλυτερα κι η βενζινη με φτανει μεχρι την σταση 2η.

Σταση 2η ενα καφε στην Ηλιουπολεως.Φταχνει χαλια καφε αλλα η τυπισσα που δουλευει ειναι πηδησιμη."Μια μπυρα"της λεω."Ποια μπυρα;"με ρωταει.
"Οποια να ναι"της λεω."Μα πρεπει να διαλλεξετε""Αυτο ειναι το αιωνιο προβλημα μου.Διαλλεξε εσυ για μενα",της ξαναλεω."Αυτο δεν ειναι σωστο-μπορει να μην σας αρεσει η επιλογη μου"μου πεταει."Τι ωραιες εποχες τοτε που ειχαμε μονο ενα καναλι στην τηλεοραση",της λες και συνεχιζεις,"τωρα μας εχει φαει ο πλουραλισμος-τοτε υπηρχε ενα καναλι με σαβουρες τωρα υπαρχουν πολλα με ακομα πιο πολλες σαβουρες-μοναστηριακη μπυρα εχεις;"Της λες με την τελευταια ικμαδα σου."Οχι δυστυχως"σου λεει.Καταλαβαινω απο τα συφραζομενα οτι δεν πηδιεται με αγνωστους κι εγω δεν εχω την υπομονη να την γνωρισω αν υποθεσουμε οτι εδειχνε καποιο ενδιαφερον για μενα υποθεση που ειναι αστηρικτη αβασιμη αιολη και τα ρεστα.

Σταση 3η σε ενα πρακτορειο προπο
παιζω χανω ξαναπαιζω ξαναχανω ρεφαρω ξαναχανω 5 κληρωσεις στην σειρα θελει να νομισεις οτι δεν σε θελει και καποια αλλη φορα θα το γαμησεις το γαμομηχανημα φευγεις.

Σταση 4η στο διαμερισμα ενως φιλου."Να φτιαξω καφε;Μου λεει."Προτιμω καμμια μπιρα"του λες."Δεν ειναι λιγο νωρις για αλκοολ"σου λεει."Δεν ειναι λιγο αργα για ηλιθιες ερωτησεις;Του πετας.Λοιπον τι νεα;Σε ρωταει κρατωντας κι αυτος ενα μπουκαλι μαμος."Μαλακιες.Πληροφορηθηκα οτι ενας φιλος εχει καρκινο στους πνευμονες τελευταιο σταδιο-του λες"Σκατα ρε φιλε,σου λεει"Ναι,του λες"Εσυ;"Τον ρωτας."Εμενα εκδοθηκε το βιβλιο μου."Ωραια"του λες."Καλοταξιδο""Θες να σου δωσω ενα αντιτυπο;Να στο χαρισω εννοω,σου λεει."Ευχαριστω αλλα δεν διαβαζω βιβλια-στην πραγματικοτητα μισω οποιαδηποτε μορφη τεχνης προσπαθει να εξωραΐσει την πραγματικοτητα-του πετας."Ποια ειναι η πραγματικοτητα;Σου λεει ο φιλος σου.
"Οτι την εχουμε γαμησει-οποιος υποστηριζει το αντιθετο ειναι ειτε ασχετος ειτε ψυχασθενης"
του λες."Ποιος μιλαει για γαμησι"λεει μια ξανθια που πεταχτηκε απο το υπνοδωματιο.
"Φιλε απο δω η Κλωντια."Γεια,κανει η Κλωντια που φορουσε μονο μια κιλοτα και μπορουσα να θαυμασω ενα ζευγαρι εξαισιων μασταριων πριν χαθει στο μπανιο.Ποιος μαλακας κανει τοση φασαρια,λεει μια κοκκινομαλα που ξεπροβαλλε απο το ιδιο γαμημενο υπνοδωματιο.Αυτη φορουσε σουτιεν αλλα η καριολα δεν φορουσε κιλοτα.Το μουνι της ηταν αξυριστο.
Η Νικολ,εκανε ο φιλος μου.¨Γεια σου Νικολ"ειπα."Τσιμπα ενα αρχιδι"κανει η Νικολ.Σε λιγο καθομασταν κι οι 4 στο τραπεζι και πιναμε μπιρες φερνοντας γυρα ενα τσιγαριλικι.Η Νικολ εσκυψε και πηρε πιπα στον φιλο μου.Η Κλωντια ειχε ανοιξει τα μπουτια της κι εγω ειχα χωσει την γλωσσα μου στο μουνακι της.

Σταση 5η.ειχε βραδιασει στην Αθηνα την πολη χωρις αστερια που κρυβει στα σπλαχνα της απελπισια τρελα και μοναξια-ολοι προσπαθουν απο καπου να πιαστουν απο κατι να ξεφυγουν-ολοι οσοι εχουν ακομα λιγη ζωη μεσα τους-καποιοι την λενε ψυχη-αλλοι ενεργεια-ας ειναι-μια νυχτα ακομα δεν βγαινει με μια κρυα προσευχη-Ναι χρειαζεται να παθεις για να μαθεις αλλιως η γνωση ειναι στειρα.Χρειαζεται να παλεψεις με τα σκοταδια σου
για να βρεις στο τελος αν βρεις λιγο φως.Αυτα σκεφτομουν οση ωρα περιμενα να μου ανοιξει την πορτα η Ποπη."Εσυ;"Εκανε."Εγω",ειπα.Πηγα να μπω οταν προλαβε και μου φερε την πορτα στο κεφαλι."Εξω απο το σπιτι μου μπασταρδε,προλαβα να ακουσω πριν λιποθυμισω.

Σταση 6η. σε ενα μπαρ που συνηθιζα να πηγαινω.Βγαινω απο τις μαυρες σκεψεις του υποβρυχιου μου ανεβαζω το περισκοπιο και μπανιζω 2 γυναικες μονες.Η μια καθεται σε ενα τραπεζι η αλλη καθεται σε ενα σκαμπο.Θυμαμαι τα λογια ενος φιλου. τα οποια παραθετω αυτολεξει"κοιτα να δεις χαμουρη σε ενα μπαρ δεν την πεφτεις στην πιο ομορφη αλλα στην πιο ευκολη"Αποφασιζω να δοκιμασω την τυχη μου με την τυπισσα στο σκαμπο.Σκεφτηκα οτι ειμαι ο πρωταγωνιστης της ταινιας εξω βρεχει κι εγω ψαχνω ταξι-ε λοιπον το ταξι σε 3 δευτερα σταματαει στα ποδια μου."Κουκλα το κεφαλι του πουτσου μου ειναι σαν σφυρι.Με δαυτο μπορω να σε πηδαω με τις ωρες."Παγενε ρε μαλακα απο δω-εχεις δει την τσαλακωμενη φατσα σου στον καθρεπτη;Μου λεει και γελαει σατανικα.

Τελευταια σταση.Κοιταζω ωρα πολυ το προσωπο μου στο καθρεφτη ωστε να μην το αναγνωριζω.
Ποιος σκατα ειμαι;Που στον πουτσο παω;Ω ματαιοτητα οτι κι αν κανω σε βρισκω διαρκως μπροστα μου.Σκεφτομαι εναν μεγαλο κυκλο.Απο μεσα του ξεπηδαει ενας μικροτερος κι απο εκει ενας μικροτερος και ου το καθεξης μεχρι ο κυκλος να γινει τοσο μικρος που τα ματια σου να μην τον βλεπουν.Αυτη ειναι η φυσικη πορεια του ανθρωπου προς την ανυπαρξια.Ματαιοτητα δεν νιωθεις επειδη υπαρχεις αλλα γιατι καποτε θα παψεις να υπαρχεις.Αφου θα πεθανω γιατι να ζησω;Σκεφτεσαι.Ποιο το νοημα αφου τελικα 4 θα με σηκωσουν και θα με βαλουν 2 μετρα κατω στο χωμα.Ναι αλλα αν δεν πεθαιναμε;Αν ζουσαμε αιωνια;Δεν θα ενιωθες ματαιοτητα και τοτε;Εκει δεν θα υπηρχε κι εξοδος θα ησουν παγιδευμενος.Σαν τον παραδεισο.Λεμε.Οποτε τι;Ματαιοτητα παντου και παντοτε.Τετοιου ειδους προβληματα δεν μαθαινεις να τα λυνεις-αφου δεν λυνονται μαθαινεις να ζεις μαζι τους.Να συνυπαρχεις.Αυτο κανουν οι περισσοτεροι.

Μετα την τελευταια σταση.χαραματα και περιπλανομουν στα τυφλα χωρις σκοπο .Σπιτι δεν ηθελα να γυρισω καπου συγκεκριμενα δεν ηθελα να παω-αυτο αραγε εννοουσε ο Καβαφης;Τσου.Οκ.Μαλλον περιμενα απλα να ξημερωσει.Τα φαντασματα εξαφανιζονται οι βρυκολακες μπαινουν στους ταφους τους κι ολοι οι καταρραμενοι που το φως τους αηδιαζει βρισκουν ενα καταλυμμα να κρυφτουν.Η πραγματικοτητα για καποιους ειναι αβαστακτο φορτιο.Λυγιζουν τα ποδια τους απο το βαρος.Καποιοι αλλοι οπως κι εγω απλα θελουμε ενα καλο μουνι και μετα ενα ακομα καλο μουνι κι επειτα κι υστερα ενα καλο μουνι κι ο κυκλος μου φαινεται οτι μικραινει παλι.Χωρις πνευματικοτητα καλλιεργεια ψυχη ιδιως το τελευταιο.Ψοφια σαν να γαμας κιμα.χωρις ταυτοτητα καποια τοσο χαμενη οσο εγω.Στο τελος ο κυκλος το μουνι η ματαιοτητα οι καταχρησεις οι αθλιες δουλειες οι φρικες τα ψυχοφαρμακα τα βαζεις ολα σε ενα σεικερ φτιαχνεις κοκτειλς τα πινεις και ξερνας

Μετα το μετα
τα πινεις και ξερνας και ξαναβρισκεσαι εξω απο την πορτα της."Ποιος ειναι;"Εγω μωρο μου,της λεω."Και γιατι βρε μαλακα φορας κρανος;Σου λεει;.Δεν θα μου ξαναφερεις την πορτα στο κεφαλι;Της λες.
"Μπες θα φτιαξω καφε"Μπηκα κι εβγαλα το κρανος,καθησα στην κουζινα και χαζευα τον κωλο της να πηγαινει περα δωθε αυτον τον κωλο που ηξερα σπιθαμη προς σπιθαμη που ηταν το καθε μπιμπικι η καθε ελια το καθε σημαδι.Ηπιαμε τον καφε κοιτωντας απο το τζαμι το πρωινο μπουρινι.Την σιωπη εσπασε πρωτη εκεινη."Εριξα στρυχνινη στον καφε σου.Πηρε τηλεφωνο στις πρωτες βοηθειες.Οταν βεβαιωθηκα οτι δεν μου κανει πλακα μου ρθε να την πνιξω την καριολα.Τοτε συνειδητοποιησα πως ειχα στυση.Σκατα εκανα την αρπαξα απο το μαλι και την εριξα στο κρεβατι.Μπηκα μεσα της με τα τσαρουχια.Τετοιο σεξ δεν εχω ξανακανει.Ηταν μια αποκαλυψη τι χορτο τι αλκοολ το πραγμα ηταν ασυληπτο.Εμπαινες σε αλλη διασταση σου φανερωνοντας αποκοσμες δυναμεις επτασφραγιστα μυστικα.Γκουγκλαρα την στρυχνινη και ειδα οτι ειναι διεγερτικη εκτος απο θανατηφορα.Μπινγκο σκεφτηκα.Πανω στην ωρα χτυπησε το κουδουνι.Ηταν οι νοσηλευτες.Τους εστειλα ευγενικα στο διαολο.Το ματι μου γυαλιζε.Ο πουτσος μου ηταν παλι σε επαρση.Ισως δεν ειχα πολυ χρονο.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      μικρες ιστοριες 2
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κανεις δεν ειναι ικανος μεχρι να γινει
 
tabasco0
06-06-2022 @ 16:48
ωραιο-θα το χρησιμοποιησω καποτε-ποιος να πω οτι το σκεφτηκε;
Ερευνητής Αλήθειας
06-06-2022 @ 17:39
Αυτή την φράση την είπε ο Νόρμαν Φρέντερικ Σίμπσον.
tabasco0
06-06-2022 @ 21:23
ευχαριστω
Λεονόρα
06-06-2022 @ 22:48
Ωμές αλήθειες!
Ερευνητής Αλήθειας
06-06-2022 @ 23:21
Ε ναι...
Antiope11
07-06-2022 @ 00:26
Ante re palio RAKOS pigaine na vreis kamia douleia mpas kai ksexaseis ligo to mouni kai tin karampourdele logotexnia sou.Exeis kai ton allo ton MLK me tin poutsa sto xeri na se livanizei.
Antiope11
07-06-2022 @ 00:32
An i "Λεονόρα" einai gynaika egw eimai Vietkong ston Ari!
Antiope11
07-06-2022 @ 00:31
Iraqovina mou den xreiazetai na emfanizesai san "Λεονόρα" gia na paroun aera ta skelia sou.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο