| |
Στο ψυχιατρείο, για να μη κλαίνε οι τρόφιμοι τον εγκλεισμό
Βάλανε σε κάθε μικρό άσπρο κελί, υπολογιστή και ένα γραφείο
Και πλήθος εργασίες καλούνται να ολοκληρώσουν με ρυθμό
Που είναι στην πράξη, παιχνίδια με την άμμο σε παιδικό σταθμό
Ακόμα και έτσι όμως οι «συνάδελφοι» είναι πολύ ανταγωνιστικοί
Και συζητούνε και στα σπίτια τους αυτή τη φάρσα πολύ στα σοβαρά
Τι και αν δε πίστεψε στην εταιρεία αυτή ποτέ κανείς πραγματικά
Στους διαδρόμους κοιτούν ο ένας τον άλλο με καχυποψία, βιαστικά
Ύψωσα το περίστροφο, απείλησα, και μετά ακόμη ζούσα
Το έστρεψα αλλού, μαζεύοντας όσα περισσότερα μπορούσα
Και μετά δεν πέρασα ποτέ ξανά μπροστά από αυτή την πόρτα
Ήταν το τέλος του άχαρου δρόμου, τα ύστερα τιμούν τα πρώτα
Πρέπει κάποτε να περάσω να αφήσω κάτι βραβεία που χρωστάω
Χωρίς να στεναχωρηθώ, χωρίς ξανά τα το σκεφτώ, ένα πρωί θα πάω
Τα θέλουν πίσω, και ας είναι βραβεία υποταγής, και συμβιβασμού
Έπειτα, θα μου μείνει η υπόγλυκη γεύση ενός λυτρωτικού χωρισμού
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
