| |
Πλησίασε τη γυναίκα κάθισε κοντά της
χάιδεψε τα μαύρα μαλλιά της
το ρολόι της πόλης σήμανε μεσάνυχτα
ο γιος της Ηούς Ζέφυρος
ανέμιζε τα μακριά μαλλιά της
“Κάπου θα έβρεξε” σκέφτηκε
Το φόρεμά της με πράσινες αποχρώσεις ίασπις,
το δέρμα της γαλακτόλευκο,
τα μάτια της πράσινα σμαράγδια.
Ήταν σιωπηλός τι μπορούσε να πει
για την απέριττη ομορφιά της ...
Έφτασε τρεις ξημέρωνε τ' αηδόνια της Ακτής
άρχισαν να ερωτοτροπούν
Η ολόγιομη σελήνη έφτανε στη δύση της
κυλούσε ο χρόνος κι ήταν σιωπηλοί
“Τι ώρα να είναι ;” “Κοντεύει να ξημερώσει !” “Δρόσισε..”
Οι μόνες φράσεις τους όλη τη νύχτα
Καμία αναφορά στα δύσκολα της άλλης μέρας.
Κυλούσε η ζωή τους με αγώνες κι αγωνίες
χαρά τους το χάδι, παρηγοριά τους η κατανόηση .
Αν αυτές οι στιγμές δεν είναι ο Έρωτας τι να είναι τότε ;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
