| |
Γύριζε, μη σταθείς ποτέ, ρίξε μια πέτρα μαύρη.
Ο ψεύτης είδωλο είναι εδώ, το προσκυνάει η πλεμπάγια.
Η αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δε θα βρή.
Αλάργα, μόρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.
Από θάμπου ντερβίσηδες και στέρφους Μανδαρίνους
κι` από χαλκοπράσινους η πολιτεία πατιέται.
Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους Αρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ο Ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
Δεν έχεις Όλυμπε θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα.
Κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία ταχιά σου γλώσσα.
Τω Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.
Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι.
Και Μαμωνάδες βάρβαροι και χάνοι Λεβαντίνοι.
Λύκοι! ω! κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι σκύλοι.
Κι`` οι Χαροκόποι αδιάντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη.
Κωστής Παλαμάς
1908
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
