Αν έχει δεύτερη ζωή
θέλω να γίνω δέντρο
να στέκομαι περήφανος
στο Σύνταγμα στο κέντρο.
Άμα περνάνε πλούσιοι
τα φύλλα μου να σείω
και να τους πιάνει σύγκρυο
και τρέμουλο απ' το κρύο.
Κι άμα περνάν φτωχόπαιδα
ρεμπέτες και ροκάδες
να βάζω τα κλαράκια μου
να κάνουν τεμενάδες.
Κι άμα περνάει η αγάπη μου
-ντουνιά φαληρισμένε-
να στέλνω δώδεκα πουλιά
τραγούδι να της λένε :
-Άει πέρδικα άει γαλανή
άει λυγερή και ρούσα
που για δεκάξι κι εκατό
νομάτους σ' αγαπούσα.…
