Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: κενό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129975 Τραγούδια, 269283 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 κενό
 
Γειά σας φίλες και φίλοι..
Ήρθε ο γιός μου από το εξωτερικό για ένα γάμο και ξαναφυγε...
Με όλα αυτά τα μέσα ζωντανης επικοινωνίας (Skype, what's app, viber...)νόμιζα πως δε θα στεναχωριόμουν...
...Όμως όταν γύρισα από το αεροδρόμιο....
....................
...........

Μέσα μου έχω ένα απέραντο κενό ...
που είχε κάμποσο καιρό να με γεμίσει.
Είχα πιστέψει πιά, πως είχα συνηθίσει...
και πως της πίκρας είχε κλείσει το στενό.

Είχες δυό χρόνια και περισσότερο να ρθεις...
Μας είχαν ζώσει  του λοιμού οι αλυσίδες.
Είναι ισχνές, όμως δε σβήνουν οι ελπίδες...
πώς στην Ιθάκη σου μία μέρα θα βρεθείς.

Κύλησαν γρήγορα οι μέρες σα νερό ...
Ήτανε βλέπεις φωτεινές και τόσο λίγες.
Της παρουσίας σου πανώριες οι σφραγίδες...
μες της ζωής μου το βιβλίο το κλειστό.

Πέταξες πάλι σε κανάλια μακρινά ...
Άλλες αγάπες σε καλούν κι υποχρεώσεις.
Δεν ξέρεις πού, το λογισμό ν' αφιερώσεις...
ούτε ποιά γη να αποδεχθείς παντοτινά.

Δεν το περίμενα ετούτο το κενό ...
Ούτε αυτή την αδιόρατη  τη λύπη .
Όσο θα ζω, φαίνεται πάντα θα μου λείπει...
της συντροφιάς σου το χαμένο δειλινό ..

Είναι πληγή , ο ζωντανός ο χωρισμός...
Δεν συνηθίζεται ποτέ , ούτε και κλείνει .
Μία χαρακιά της, ανοιχτή βαθιά θα μείνει...
που θα την κλείσει μοναχά ο γυρισμός.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
koyloykakoselias
19-06-2022 @ 10:31
::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλημερα Τασο.Καποιες καταστασεις, δυσκολα τις αντιμετωπιζουμε. Τελικα ομως, βρισκουμε τροπο και τα καταφερνουμε.
malkon64
19-06-2022 @ 10:40
::up.:: ::yes.:: ::up.:: ..............
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
19-06-2022 @ 11:21
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
19-06-2022 @ 12:34
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
19-06-2022 @ 12:50
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
ASTRITISOT
19-06-2022 @ 16:36
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
19-06-2022 @ 17:47
::up.::
Κων/νος Ντζ
19-06-2022 @ 23:15
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιώργος Καλ-Ελ
20-06-2022 @ 00:40
::up.:: ::yes.:: ::theos.::
τυχαίος περαστικός
20-06-2022 @ 11:39
Με το καλό να ξανανταμώσετε σύντομα.
::up.::
-Ειρήνη-
20-06-2022 @ 17:20
Βαθιά συναισθηματικό και δυνατό το ποίημά σου, Αναστάσιε, έχει μέσα του όλη την πίκρα, τη λύπη, την αίσθηση της απώλειας που φέρνει η απόσταση αλλά και την έγνοια και την αγάπη του γονιού για το παιδί του... ένα ποίημα-κατάθεση ψυχής στο οποίο θεωρώ ότι όποιος γονιός έχει παιδί που ζει στο εξωτερικό θα δει ένα κομμάτι του εαυτού του... αν μου επιτρέπεις μια ακόμα σκέψη, τυχερός ο γιος σου που έχει μια τέτοια αγάπη εκ μέρους του πατέρα του, εκφρασμένη με τόσο όμορφο τρόπο.
inokrini
04-07-2022 @ 03:40
Είναι πληγή , ο ζωντανός ο χωρισμός...
Δεν συνηθίζεται ποτέ , ούτε και κλείνει .
Μία χαρακιά της, ανοιχτή βαθιά θα μείνει...
που θα την κλείσει μοναχά ο γυρισμός. ::love.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο