| |
Εκείνο το καλοκαίρι που ήμασταν μαζί (κι ενώ ήμουνα τσιμπημένος μαζί σου, με το συναίσθημά μου οριστικά κατασταλαγμένο), όποτε έκαιγε φοβερά ο ήλιος, σού έλεγα να πάμε στη θάλασσα για καμιά βουτιά αλλά εσύ προτιμούσες ν' ανεβούμε στο βουνό !
Κι όταν απ΄ το χλωμό φως της μέρας ρόδιζαν οι μύτες του κόρφου σου κι εμένα μ΄ έπνιγε η πληθωρική ανασαιμιά του στήθους σου, εσύ ήθελες να μιλάμε για τη ζωή ή για τον Θεό και τους ανθρώπους !
Άλλες φορές, μου έλεγες ιστορίες για την (μακρινή) πατρίδα σου και τότε μες στα μάτια σου διέκρινα τη λάμψη του γιαλού !
Πάντως, οι παράξενοι τρόποι σου αφενός και οι παράταιρες κουβέντες σου κι η ταραχή κι η νευρικότητά σου αφετέρου, έδειχναν ότι κάτι ήθελες να κρύψεις…
Παρ' όλα αυτά, ομολογώ ότι ήξερες να γράφεις ωραίους στίχους, ειδικά όταν η θερινή νύχτα ξάπλωνε μπροστά στη θάλασσα κι η σιωπηλή σαγήνη ενέπνεε τη σκέψη σου…
………………………………
Άσχετο.
Χέρι βοήθειας δίνεται
σ΄ έναν μισοπνιγμένο
θα είναι δώρον άδωρον
αν δοθεί στον πνιγμένο…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
