| |
Τα σινεμά είναι κλειστά
κι οι δρόμοι άδειοι
κάτι ίσως πάει λάθος
κι αυτό μάλλον είναι το σημάδι,
γυρνάω μες στην πόλη
μοιάζω με τα διψασμένα δέντρα
η καρδιά μου έχει σφίξει
κι έγινε σκληρή σαν πέτρα.
Να μη ξεχάσω να αντέχω ποτέ
να αντέχω ποτέ, να αντέχω ποτέ
κι ίσως τα βρούμε εμείς οι δυο κάποτε
μισέ μου εαυτέ, μισέ μου εαυτέ,
να μη ξεχάσω να ελπίζω γιατί
γλιστράει πολύ εύκολα μέσα απ' τα χέρια η ζωή
να μη ξεχάσω να εκτιμάω τη στιγμή
ποιός ξέρει τι είναι έτοιμο να 'ρθει
στην επόμενη στροφή.
Τελειώνει η μέρα
πέφτει πάλι το σκοτάδι
δεν έχω συναντήσει άνθρωπο
μόνο θα με βρει το βράδυ,
τα στέκια που έσφυζαν από ζωή
τώρα έβαλαν λουκέτο
ένα τσιγάρο έχει μείνει
μόνο του κι αυτό μες στο πακέτο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
