| |
Ας γνωριστούμε μια φορά λίγο ανάποδα,
να μην σε νοιάζει το πως μοιάζει η μορφή μου.
Ας ανταλλάξουμε ιδέες, όχι ονόματα,
να προτιμήσεις την ψυχή, απ’ το κορμί μου.
Ας γνωριστούμε μια φορά λίγο αλλιώτικα,
με λένε “τάδε” και δεν έχει σημασία.
Έτσι σα νούμερα να βγάλουμε τα πρόσημα,
να καταλάβουμε, ποια έχουμε αξία!
Ας γνωριστούμε σαν ελεύθεροι διαβάτες,
που συναντήθηκαν τυχαία σε μονοπάτι.
Να πούμε μόνο τι γνωρίζουμε, απλά,
και να ρωτήσουμε ό,τι έχουμε ανάγκη…
Όπως παράδειγμα…
Πως πάμε στο βουνό;
(Ρώτα ο ένας απ’ τους δυο, που τώρα πάει.)
-Προχώρα όσο θα κοιτάζεις κατά δω,
πρόσεχε μόνο το ρυάκι που γλιστράει!
-Υπάρχει κάπου πόσιμο νερό;
-Είναι ψηλά! όσο σε πάει το μονοπάτι,
Έχει πηγή, στα επτά χιλιόμετρα από δω,
πάρε μπουκάλια ή ασκούς, γέμισε κάτι!
Ξέρεις το τρένο πότε φεύγει απ’ τον σταθμό;
-Ήρθε πριν λίγο, θα καθίσει άλλη μια ώρα,
Πρόσεξε μόνο στη πλατεία το πανικό,
έχει απεργία σήμερα όλη η χώρα…
-Σε ευχαριστώ! -Να ‘σαι καλά! -Γεια σου! -Αντίο
(Μία συζήτηση που εκφράζει εαυτούς!)
Δες τη να λίγο καθαρά… Κοίτα στο βάθος.
Την καλοσύνη που εκπνέουν, την ακούς;
Η μήπως σκέφτεσαι πως το ‘χουνε ανάγκη;
Ό,τι ο καθένας, για καλό του απαντά;
Σαν δύο άνθρωποι που πάνω στο κρεβάτι,
ανάγκη έχουν αγκαλιά ή συντροφιά;
Συν ήθως τώρα απαντάμε και τα δύο,
πως δεν υπάρχει κάτι λάθος ή σωστό.
Μα αν κοιτάξουμε το ζήτημα σε βάθος,
θα καταλάβετε κι εσείς τι εννοώ.
Η αγκαλιά είναι μια πράξη αγαλλιάζει,
έχει και κίνητρο κι απώτερο σκοπό.
Η συντροφιά δεν έχει στόχο απλά μοιράζει,
το “συν”… Και “τρέφω”… Έχει νόημα απλό…
Εγώ γνωρίζω τι μου λέει η ιστορία,
όσο τη γράφω και η μούσα μου μιλά,
Μα αναρωτιέμαι τι πίστευαν και οι δύο
και ποιο το κίνητρο του Λόγου τελικά;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
