| |
Ζούσε ένα καβούρι
στην ακρογιαλιά
και για σπίτι του είχε
μια βαθιά σπηλιά.
Κι άλλα όμως καβούρια
ζούσανε εκεί
έτρωγαν, κοιμούνταν
κι έπαιζαν μαζί.
Κάποια μέρα φεύγει
απ΄ την αμμουδιά
πάει το καβούρι
για να βρει στεριά.
Το δικό του χώρο
έχει βαρεθεί
σε καινούργια μέρη
θέλει να βρεθεί !
Φτάνει σ΄ ένα δάσος
όμορφο, πυκνό
λέει αμέσως: «Πω πω!
Ωραία είναι εδώ!».
Μια αλεπού το βλέπει
(πάντα πονηρή)
σκέφτεται πως θα ΄ναι
νόστιμο φαΐ!
Να το φάει αμέσως
τότε προσπαθεί
αλλά το καβούρι
τρέχει να σωθεί.
Της ξεφεύγει πριν το
κάνει μια μπουκιά
κι επιστρέφει πίσω
στην ακρογιαλιά.
Απ΄ το πάθημά του
έχει διδαχθεί
ότι απ΄ τη φύση
οι θαλασσινοί
μέσα σε μια μέρα
(ή εν μια νυκτί)
δεν μπορούν να γίνουν
αίφνης στεριανοί...
…………………
Άσχετο.
Στο "περίμενε" έχει μείνει
κι ίσως νευρικός να γίνει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
