| |
Στο πευκοδάσος, μέρα μεσημέρι
Γυρεύουμε εκεί, η μοίρα τι θα φέρει...
Ξάφνου εκεί, οι φλόγες ξεπηδάνε
Λες τώρα εσύ, λέω μαζί κι εγώ «Ποδαράκια μου τρεχάτε...»
Εκκένωση, ξεριζωμός, κόποι ζωής χαμένοι
Στάχτη στα μάτια μας ρίχνουν διεφθαρμένοι...
Με πιάν' η αστυνομία
Και με οδηγεί σ' άλλη τοποθεσία
Το «θυμάμαι» είναι μνήμη
Ο βίος φυλακή
Διαδρομή πολύ μικρή...
Μνήμη-φυλακή, στο νου και στην καρδιά
Μνήμη-φυλακή, πάρε μ' αγκαλιά...
Σε λένε «ανεύθυνο πολίτη», ασυνείδητο παιχνίδι
Λένε για «αλλαγή κλιματική», ωραίο παραμύθι...
Ύστερα μπαίνουν οι βάσεις
Βραχιολάκια η αρχή
Στην Κίνα κατακεί
«Για το καλό σου είναι» λένε
Μεγάλα αφεντικά τη συγκατάθεσή σου θένε
Το μέλλον σου, να ξέρεις, καίνε...
Σε πόλεις σκοτεινές
Έρχονται μέρες δεινές
Αριθμοί κι άλλα θηρία
Κι όσοι μπορούνε και σωθούν
Στην εξοχή ή σε «πεδία»...
Παράδεισος το νεκροταφείο
Χωρίς σταυρούς, μα μαύρους κορμούς
Χωρίς άνθη και καντήλια
Ένα απόκοσμο τοπίο
Μνήμη-φυλακή, ρίγανη κι αντήλια...
Μνήμη-φυλακή, στο νου και στην καρδιά
Μνήμη-φυλακή, πάρε μ' αγκαλιά...
Μνήμη-φυλακή, θα σε κρατώ για πάντα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
