| |
Πάλι μουτζούρωνα χαρτιά,
με το στυλό εχθές αργά
και ψιλοπαιδευόμουνα να γράψω κάνα άσμα,
για 'να αμόρε μου παλιό,
μεσ' απ' το Νέο Κορδελιό,
ένα νεραιδοκόριτσο, πολύ ωραίο πλάσμα..
Με μάτια αμυγδαλωτά,
σφιχτά λαγόνια τορνευτά,
κορμάκι από λάστιχο και μέση δαχτυλίδι,
στας κνήμας δε και τας σφυράς,
κομψή ως δίποδη δορκάς,
ευάερη, ευήλια και λυγερή σαν φίδι..
Του πρόσθεσα όμως πολλά
στοιχεία καλολογικά,
ήτοι το παραφόρτωσα τον Ουρανό με τ' άστρα
και ταίριαζ' έτσι πιο πολύ,
με μια ψηλή μελαχρινή,
χορευταρού καλλίπυγο, που είχ' απ' τη Χαλάστρα..
Στα έργα τα ποιητικά,
τέτοια συμβαίνουνε συχνά,
εξ οίστρου αχαλίνωτου και πως να τ' αποφύγεις;..
Γι' άλλο λιμάνι ξεκινάς,
χωρίς πυξίδα ο φουκαράς
και με καιρό ανάποδο, σε άλλο καταλήγεις !..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
