| |
Μέσα στο μαύρο φουστάνι σου πώς δείχνεις
ένας άγνωστος κόσμος
ένας γνώριμος δρόμος
πίσω απ' τα μαύρα γυαλιά μια ματιά μού ρίχνεις
ένας αληθινός φόβος
κι ένας στο λαιμό μου κόμπος.
Είσαι εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα
και μπροστά μου σε βλέπω τώρα εδώ γυμνή
με τίποτα δεν μοιάζεις απ' όλα όσα ζούσα
τραγουδάω γιατί για να στα πω δεν έχω φωνή.
Έξω ο καιρός κρύος κι εγώ έχω ιδρώσει
πόσο θα πλησιάσεις
σε λίγο θα με χάσεις
τη ζωή μου έλεγα πως πια την έχω στρώσει
κάτι τέτοιο δεν παίζει
η καρδιά με πιέζει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
