Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το Σπίτι με τα Γιασεμιά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130430 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το Σπίτι με τα Γιασεμιά
 Με τα υλικά μιας κατεδάφισης και το όνειρο ...αντιπαροχή. Αντίο σπίτι μου ...
 
[I]Όνειρα...
Σαν την παλιά μου γειτονιά
Που μείναμε πάντα παιδιά
μα, γκρεμιστήκανε κι αυτά

κι έγιναν δρόμος σκοτεινός
για να πλουτίσει ο τυχερός
που πήρε αντιπαροχή
κι αυτό το πρώτο μας φιλί

όνειρα...
το σπίτι με τα γιασεμιά
μετράει ώρες και κοιτά
με αυτά τα τζάμια τα θαμπά

συμβόλαιο κάναμε τιμής
να μείνει η πέτρα γηγενής
να γίνει τετραγωνικά
μετράμε χρήματα πολλά

Κι ένα γκαράζ να στεγαστεί
Εδώ η καινούργια μας ζωή
Κι αυτή η δάφνη η πικρή
Μοιάζει με μια καρδιά σταχτί
Που καίγεται μες στα πολλά

Και τα δωμάτια στενά
Δε θα χωρέσουν τις φωνές
Κι αυτές τις άναρχες κραυγές

Που είσαι φίλε μου παλιέ
Που είσαι κορίτσι μου ξανθό
Που ήπιαμε κρασί γλυκό
Σε ακατάστατους καιρούς
Κι εκείνο το παλιό παπί
Με χαλασμένο τους τροχούς
Και τη μεγάλη μηχανή
Που μας την κλέψανε κι αυτή

Με μια κιθάρα αγκαλιά
Κάναμε όνειρα μικρά
Να είμαστε πάντα μαζί
Κι ας κοροϊδεύαν οι πολλοί
Μας πήρε ο άνεμος μακριά
Και φύγαμε απ' τη γειτονιά
Ήταν Δευτέρα του φονιά

Που σ' έχασα μες στη βοή
Κι η μυρωδιά απ' το κορμί
Σαν μια κολόνια Γαλλική
Στο σπίτι έμεινε κι αυτή
Κι ότι παρέμεινε εκεί
Έχει στοιχειώσει μια σιωπή
Που ακόμα μέσα μου μπορεί
να σε ευχαριστεί πολύ

Έγινες χώμα και νερό
Και διαμέρισμα κενό
Σε φωτογράφισα ξανά
Με τη βεράντα τη στενή
Κι ο γάτος μες στην προσμονή
Για την ξηρά του την τροφή

Να νιαουρίζει σαν ψυχή
Που την ξηλώσανε κι αυτή
Απ' τα θεμέλια τα φτωχά

Και συναντιούνται οι γιορτές
Σε κάτι απόμερες γωνιές
Που διάβαζα με την αυγή
Και τον Μπαμπά διαιτητή
Και τη μητέρα τη φυγή

Με μάτια πράσινα θωρεί
να μείνει σπίτι της ξανά
Μαζί τα τέσσερα παιδιά
Σαν Κυριακάτικη εκδρομή
Να ονειρευτούμε σαν παλιά

Σε κάτι πρόχειρες σκηνές
Στο κύμα και στις αμμουδιές
μέσα στο σπίτι μας ζεστά

Ήταν τα χρόνια μας γλυκά
Κι ας μένουμε πολύ μακριά
Πήρα απ' το κουδούνι τα υλικά
Σταγείρων... αριθμός δεκαεφτά.


"Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε .."

www.eliaspolitis.gr[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Οικογένεια
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Τα σύνορα του μυαλού αλλάζουν κάθε τόσο πατρίδες , διάλεξε μια και ζήσε, είναι η δική σου γη...
 
~ Εφυγα ~
20-09-2006 @ 16:45
Άκρως συγκινητικό Ηλία..... Θαυμάσιο!
MARGARITA
20-09-2006 @ 16:57
Ένα σπίτι γκρεμίζεται και στη θέση του μια πολυκατοικία κτίζεται μα κανένας δεν μπορεί να γκρεμίσει τις όμορφες αναμνήσεις σου Ηλία μου γιατί αυτές είσαι εσύ.....
Με άγγιξε το ποίημα σου πάρα πολύ γιατί είναι ψυχή φίλε μου
δεν είναι λέξεις στοιβαγμένες...τακτοποιημένες...μπράβο σου
::up.:: ::up.:: ::smile.::
Yol
20-09-2006 @ 17:05
Ευχαριστούμε που μας προσέφερες τη δυνατότητα να το διαβάσουμε, Ηλία. Υπέροχο, συγκινητικό, ανεπιτήδευτο, ανθρώπινο.
ΑΙΟΛΟΣ
20-09-2006 @ 17:18
Μπράβο Ηλία…
Πολύ ωραίο και γλυκό το ποίημα σου… ::smile.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
20-09-2006 @ 17:30
Απλά πράγματα -ωραία τραγούδια,
τραγούδια που μιλούν αν όχι σε όλους μας,
μιλούν στους περισσότερους μας ::smile.::
psevdonymo
20-09-2006 @ 17:49
Αριθμός 17 ?
Λάθος!
Αριθμός 10, αλλά με τόνο !!!
Nemo
20-09-2006 @ 18:34
Εξαιρετικό φίλε!!!
AATON
20-09-2006 @ 20:12
Ηλία; να υποθέσω πως είχες έμπνευση απόψε; απο τα πολύ λίγα, -μετρημένα στα δάχτυλα θα έλεγα- μακροσκελή ποιήματα, που διάβασα ως το τέλος, ίσως γιατί μου θύμισε και μένα την οδό Ανακρέοντος 4...κάπου στη Θεσσαλονίκη...
Ξέρεις να γράφεις, τα σέβη μου Ηλία.
guesswho
21-09-2006 @ 01:07
::cry.:: Συγκινούμαι κι εύκολα ρε γμτ! Υπέροχο Ηλία μου... πραγματικά. Καλημέρα!
Ηλίας Πολίτης
21-09-2006 @ 01:22
Καλημέρα σε όλη την παρέα .Ευχαριστώ για τη συμμετοχή και για τα καλά σας λόγια και πάνω απ' όλα που σας άγγιξε...
χρήστος
21-09-2006 @ 03:20
πολύ πολύ όμορφο Ηλία ως συνήθως, καλημέρα και να σαι καλά
justawoman
21-09-2006 @ 03:22
όμορφη νοσταλγία
για τις χαμένες
ανθρώπινες συνθήκες
ζωής
ΙΩΑΝΝΑ
21-09-2006 @ 07:59
Αχ,πως μυρίζουν αυτά τα γιασεμιά !!!
Ευωδιά.... ::smile.::
agrampeli
21-09-2006 @ 08:02
με τους ::up.:: ::up.::
μπρουχίτα
21-09-2006 @ 12:29
θαυμάσιο Ηλία..
όλο μυρωδιές και εικόνες ::smile.::
TAS
21-09-2006 @ 12:47
Βλέπω, ακούω, οσφραίνομαι,
Αγγίζω
Τα γλυκά χρόνια!
Ηλίας Πολίτης
21-09-2006 @ 15:18
Χρήστο φίλε μου καλέ , just , ΙΩΑΝΝΑ ευγενική μου , agrampeli, brujita kai Tas ένα ευχαριστώ είναι πολύ λίγο , αλλά δεν έχω έμπνευση για κάτι καλύτερο.. Είμαι και ντροπαλός ::love.:: Καλό ξημέρωμα με χλωρές σκέψεις..
ΚαΤερίνη
23-09-2006 @ 00:35
Όμορφοοοο!! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο