| |
Μέσα στους δρόμους της ζωής
περπάτησα για χρόνια,
πολλοί με βγάλαν σε γκρεμούς,
όπου τους είχαν για φωλιά, τα πετροχελιδόνια
Είδαν τα μάτια μου πολλά,
που την ψυχή μου έχουν στιγματίσει,
εικόνες που τις έχω μες το νου
και μούχουν την καρδιά σφυρηλατήσει
Είδα τον χάρο να ορμά,
να παίρνει το παιδί από τη μάνα
και για πολλούς νάν' η ζωή
μία σταγόνα όπως στάζ' από την στάμνα
Είδαν τα μάτια μου πολλά,
στου κόσμου σαν περπάτησα τις στράτες,
είχα αισθήματα αγνά,
μα οι αλήθειες μου γινήκαν αυταπάτες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
