| |
| | Αγία ηδονή και μέγα πάθος |  | | | Καλή Κυριακή, ερωτικούλι, να περνά ο καιρός | | |
Τα τραίνα που ήταν στο σταθμό
έφυγαν δίχως γυρισμό,
κι` έμεινα να περιμένω
το ταξιδιώτη να προσμένω.
Που είχα χίλια χρόνια να τον δω
κρυμμένο μέσα στο μυαλό
τον κράταγα ζωγραφισμένο
δεν ήρθε, μα τον περιμένω.
Ήταν μια αγάπη όλο φως
ήταν ο άλλος μου εαυτός,
το άλλο μισό το θείο
σελίδα μόνο, για εμάς τους δύο.
Σγουρά είχε τότε τα μαλλιά
κι` ολόζεστη την αγκαλιά,
εκείνη που έπλεκα μαζί του
νέκταρ από τη πηγή του.
Σε σεντονάκια μεταξένια
η αγάπη μου η μενεξεδένια,
που πέταξε σαν το πουλί
κι` έμεινα άκαρπο κλαδί.
Όλα τα χρόνια που διαβήκαν
αγάπες έφυγαν χαθήκαν,
μα ήταν λίγες μισερές,
δεν αγκυλώναν τις καρδιές.
Προσμένω δείλι στο σταθμό
και το θεό παρακαλώ,
να` ρθει το τρένο της γραμμής,
αγάπη, άλλης εποχής.
Για μένα μόνο να τη φέρει
να` ρθει ξανά να μου προσφέρει,
αγία ηδονή και μέγα πάθος
ακυβέρνητοι στου έρωτα το σκάφος.
Να ταξιδέψω με το νου
μες στα φεγγάρια του ουρανού,
μ` ένα λυγμό για την αγάπη,
βράδιασε θεέ μου, δεν θα` ρθει.
28-8-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
28-08-2022 @ 10:00 | ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | | malkon64
28-08-2022 @ 15:14 | Ήταν μια αγάπη όλο φως
ήταν ο άλλος μου εαυτός,
το άλλο μισό το θείο
σελίδα μόνο, για εμάς τους δύο.
ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ ! ! ! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
