| |
Κι αν με παρέσυρε ο ήχος
κι εκείνο το φώς
μάλλον ήτανε ίσως
γιατί ανέλπιστα μοναχός
υπήρξα παράξενα μακριά
από όλους και όλα αυτά
κινητά και ακίνητα
ανθρώπινα σώματα
κινητά και ακίνητα
ακριβά φτηνά αρώματα
υπήρξα παράξενα μακριά
στο μέλλον στα περασμένα κοντά
κινητά και ακίνητα
ανθρώπινα σώματα
σε νοθευμένα ποτά
σε μιά ζωή που περνά
ξημερώνει πάλι αλύπητα
άλλη μιά νύχτα ηττήθηκα
κι άν τις τόσες φορές
που περνούσες
κι αν τις τόσες στιγμές
που φεγγοβολούσες
άν έστω απλά μου μιλούσες
ή λίγο αν περίμενες
στο παραμύθι μου αυτό
γίνονται τα παιδιά φωτιές
πως και τι να εξηγώ
τόσες συνήθειες κακές......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
