| |
ΤΟ ΤΣΑΡΔΙ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ (Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2022)
Πέρασα χθες απ’ το τσαρδί του Θοδωρή,
συμμαθητές παλιοί κι οι δυο, ζαμάνια πάνε,
που ‘χα να τον-ε ‘δω, αλλάξαν οι καιροί,
αχ ! είδα κι έπαθα να πω, πως τον θυμάμαι …
Ήπια καφέ, στ’ αλήθεια είναι ν’ απορείς,
συστάσεις δώκαμε, σαν γ-ξένοι, κατά βάθος,
μετά από λίγο, με ρωτά, ο Θοδωρής :
«μπας κι είσαι ο Κώστας ο Μαρής ή κάνω λάθος ;»
Τυχαία μ’ έβγαλε-ν η μυρωδιά, μπορεί
απ’ το βασιλικό, π’ ανθεί, πλάι στην περσίδα,
στον γ-καφενέ, μπρος στο τσαρδί του Θοδωρή,
με του Σεπτέμβρη την μ-πρωινή δροσοσταλίδα …
Αχ ! πως περνούνε τα σεφέρια, τι να πεις,
οι δρόμοι άλλαξαν ονόματα κι η μνήμη
σκούριασε, τους γειτόνους, πώς να θυμηθείς ;
και πώς, μετά από χρόνια, να σε θυμηθούν κι εκείνοι ;
Προτού καλά-καλά διαβώ στον γ-καφενέ,
δυο τρεις φωνιάξανε, στον Θοδωρή, τον έρμο,
που ‘χει γεράσει απ’ του καιρού τον αμανέ,
«κέρασε μια ρακή μπρε καφετζή, τον γ-ξένο !»
Για δες στον ν-τόπο που γεννήθηκα παλιά,
ξένος εγώ, ξένοι μου μοιάζουν γ-κι οι γειτόνοι
κι ο Θοδωρής που τρώγαμε μ-ψωμί κι ελιά
κι αυτός ζορίστηκε να με γνωρίσει ακόμη …
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
