| |
Ο Δημιουργός κάθεται μόνος στο παγκάκι των ερωτευμένων της Κυριακής,
ανοίγει το δισάκι του τρώει ψωμί τυρί κι ελιές.
Ο Δημιουργός είναι έρημος , φτωχός ,ζητιάνος δοκιμάζει τον εαυτό του
στο τρόπο ζωής των περισσότερων ανθρώπων.
Κανένας δεν του δίνει ελεημοσύνη, κανένας δεν τον συμπονεί.
Ο Δημιουργός διδάσκει την ολιγάρκεια,την απλότητα
τη δύναμη της εγκράτειας τη λογική της στέρησης, τη λιτή ζωή,
την ευτυχισμένη ζωή που οι άνθρωποι ξέχασαν.
Κανένας δεν τον μιμείται ,κανένας δεν έχει την έννοια του.
Ο Δημιουργός κάθεται στην εσοχή του χρόνου και παρατηρεί
το θηλυκό δημιούργημά του να παροτρύνει το σύντροφό της στο αμάρτημα,
και μιλιά δε βγάζει , ίσως γι αυτό προτίμησε τη μοναχική ζωή.
Σε άλλη χρονική διάσταση βλέπει δυο αδέλφια να σκοτώνονται και σωπαίνει.
Οι άνθρωποι κάνουν πολέμους στο όνομά του ,
σκοτώνονται αφήνοντας συντρίμμια κι αβάσταχτο πόνο.
Δεν ορίζει τους ισχυρούς αυτοί ελέγχονται από το σκοτεινό πρόσωπο του Ιανού.
Μπροστά του περνά ομάδα μυρμηγκιών που εργάζεται αδιάκοπα κι αγόγγυστα .
Σκέφτηκε...μήπως έκανε λάθος που χάρισε τη νόηση στα πλάσματα
που δημιούργησε κατ' εικόνα και ομοίωση;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
