| |
Κάποτε στον κήπο αυτό
που ευδαιμονικά δάκρυζε η ύπαρξη
και το φως σήμαινε γιορτή
σκυφτός πότιζα τις σιωπές
Τώρα πέρασαν χρόνια τόσα
που της ψυχής μου τα σκυλιά
ξεχάσανε αγάπη τι θα πει
Τα χιόνια σκεπάσανε το τοπίο
και πλέον το ξέρω πως δεν φθάνει μια ζωή
για να διαβώ την παγωμένη αυτή κόλαση
ούτε και θα προλάβουν να ανθίσουν οι σιωπές
Οι κάποτε ικέτες της αγάπης, δύο νεκρά σκυλιά
ονειρευότανε μέχρι τη λύτρωση τους
έναν κήπο που θα τον έλουζε η παρουσία σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
