| |
Η άμμος κολλημένη σε ένα πόδι,
αναρωτιέται αν θα δει σπίτι, ζωή,
πριν καταλήξει από την πρέπουσα την τάξη,
να βρεθεί στην άσφαλτο, ξένη, καυτή.
Εκεί δεν έχουν θέση αναμνήσεις,
η σκέψη του νερού πονάει πολύ,
η μυρωδιά του είναι παραισθηση της λύπης,
και η ρόδα του καιρού, μύθος βαρύς.
Αν πρόκειται λοιπόν να με πατήσεις,
τα πόδια τινάξε καλά λίγο πριν βγεις,
την μια τη ζωή να αξιοποιήσεις,
ενώ θα παίζω με το κύμα πάντα εκεί.
Την υπερκοσμια γαλήνη τις νύχτες,
και τα πολύβοα καλοκαίρια δροσερά,
και τις χαρουμενες φωνές που παίρνουν,
με την σειρά τους σαν εσένα μια βουτιά.
Ήταν χαρά μου που περπατησες στην άμμο,
θα μαι για εσένα και του χρόνου πάλι εδώ,
μα εδώ χωριζουν οι δικοί μας δρόμοι
απλή άμμος είμαι, και αυτό επιθυμώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
