| |
Είμαι παιδί της αιώνιας θάλασσας
δίνω και παίρνω ζωή απ' αυτή.
Μη ζηλεύεται τα ψηλά πράσινα δέντρα
θα είναι το χειμώνα ασημένιες σκιές .
Μεταφέρω την αίσθηση της θάλασσας
στο σκοτεινό δάσος των δέντρων
πριν την καταπιεί η θολερή νύχτα.
Η βροχή της νύχτας με θλίβει πιότερο
μεταφέρει το όνειρο στα σύννεφα
οδηγεί στην παιδική ηλικία,
στην πόρτα του πατρικού
όπου περίμενε η μητέρα
μ' αφημένα τα χέρια πάνω στην ποδιά.
Βλέπω τις άγριες χήνες να πετούν
σε σχήμα V προς το νότο
να σπάζουν το γκρίζο τ' ουρανού,
όπως ο θάνατος την αρμονία της ζωής.
Τι άλλο μου μένει από το να σχεδιάσω
τη ζωή με φως και χρώμα;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
