| |
Όταν πετάς στα σύννεφα
Με τη βροχή φιλιώνεις
Το δάκρυ σου μαλώνεις
Γιατί είναι καυτό...
Πότε ο ήλιος έδωσε
Στις στάλες το φιλί του ;
Δεν έσμιξαν μαζί του
Ούτε ένα λεπτό…
Γι’ αυτό με ήλιο και βροχή
Φτωχοί μονάχα σμίγουν
Που την καρδιά ανοίγουν
Σε κάθε εποχή…
Για όσα γνωρίζουν οι παλιοί
Και τα ξεχνούν οι νέοι
Ένα μονάχα φταίει :
Οι δίσεκτοι καιροί...
Αυτοί που δεν αφήνουνε
Χαμόγελο ν’ ανθίσει
Σ’ ανατολή και δύση
Σπέρνουνε τη φθορά…
Μα δίχως χέρια θαρρετά
Η γης δεν θα καρπίσει
Το άνθος θα μαδήσει
Μαζί με την καρδιά…
Όταν μπορείς τ’ αντίθετα
Μεμιάς να τα ενώσεις
Τότε μόνο θα νιώσεις
Αγάπη τι θα πει...
Ποτέ μέσα στα εύκολα
Δεν φύτρωσε η ελπίδα
Η ζήση είναι λεπίδα
Που κόβει.. αν δεν κοπεί…
Και η ανθρώπινη φωνή
Σκληρό είναι μαχαίρι
Για κείνον που το ξέρει
Και θέλει να το πει…
13-11-2015
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
