| |
Στο τόπο μου οι μέρες είναι μεγάλες
ημέρα και χρόνος θαρρείς
η ζωή μας κατάντησε να θεωρείται αιώνια.
“Ο χρόνος, λένε οι επιστήμονες,ο χρόνος φταίει
κυλά αργά στο ράθυμο τόπο σας”.
Κρατώ μέσα μου το τόπο μου
με τις ιδιαιτερότητές του
νοιώθω ανύπαρκτος χωρίς αυτόν.
Η αναπνοή του φθινοπώρου
σηκώνει τα πεσμένα φύλλα της φλαμουριάς
κι αυτά φοβισμένα συσσωρεύονται
στις γωνιές της αυλής.
Αυτή τη φθινοπωρινή νύχτα
όλοι καρτερούν κι ελπίζουν
αρνούμενοι να σταματήσουν.
Αυτό που έμεινε από κείνο τον τόπο
είναι οι αναπολημένες μνήμες.
Οι γάτες έφυγαν κι αυτές μαζί με τους ανθρώπους ,
πως να ζήσουν μόνες χωρίς ανθρώπους,
έμειναν ανενόχλητα τα ερπετά.
Δε μας συγχώρησε ποτέ ο τόπος που εγκαταλείψαμε
παρότι είναι φιλόξενος για τον επέκεινα βίο
όπου βρίσκουν την αιώνια ανάπαυση
τα άψυχα σώματά μας στην πλαγιά των κωνοφόρων
εκεί που φυσά βάναυσα τους χειμώνες ο ανηλεής βαρδάρης
και καθαρίζει τα όποια σύννεφα της άδολης θλίψης μας.
Θεσσαλονίκη 20 Σεπτεμβρίου 2022
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
