| |
Καρδιά πού δεν λυγάς
Άστο να πάει,
η καρδιά πονάει,
όταν είσαι μόνος...
Η μέρα αργοκυλά,
η νύκτα δεν περνά,
μεγάλος ο πόνος...
Καρδιά ξεχασμένη απ΄τον καιρό,
κράτα όσο μπορείς, μην βαρυγκομάς,
ο πόνος είναι αβάσταχτος, μεγάλος και σκληρός,
μα εσύ είσαι δυνατή, ποτέ σου δεν λυγάς.
Οι σκέψεις πετάνε...
φεύγουνε, πάνε...
πέρα μακριά.
Πονάς, υποφέρεις,
τι να κάνεις, δεν ξέρεις...
είναι μόνη η καρδιά...
Η καρδιά αγαπάει...
γι΄αυτό πονάει...
και βαρυγκομά.
Πίκρα δοκιμάζει...
και αναστενάζει...
δεν αντέχει πιά...
Καρδιά ξεχασμένη απ΄τον καιρό,
κράτα όσο μπορείς, μην βαρυγκομάς,
ο πόνος είναι αβάσταχτος, μεγάλος και σκληρός,
μα εσύ είσαι δυνατή, ποτέ σου δεν λυγάς.
Σκέπτεσαι παλιές,
στιγμές μαγικές,
πού δεν γυρίζουν πιά...
Κορμί βασανισμένο...
και ξεχασμένο,
στην λησμονιά.
Με την σκέψι σου τρέχεις,
μα δεν αντέχεις,
την μοναξιά.
Δεν υπάρχει για σένα,
χάδι κανένα,
ούτε αγκαλιά.
Καρδιά ξεχασμένη απ΄τον καιρό,
κράτα όσο μπορείς, μην βαρυγκομάς,
ο πόνος είναι αβάσταχτος, μεγάλος και σκληρός,
μα εσύ είσαι δυνατή, ποτέ σου δεν λυγάς...
Ο-πό-νος-εί-ναι-α-βά-στα-χτος-με-γά-λος-και-σκλη-ρός
μα-ε-σύ-εί-σαι-δυ-να-τή-πο-τέ-σου-δεν-λυ-γάς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
