| |
Άρχισα να μετρώ
ενας ήλιος , ένας τόπος
ένα φεγγάρι
τόσοι μονοί αριθμοί
Αυθόρμητα γέλασα χαρούμενη
με τον κρυφό πληθυντικό
Εκείνο που γεννούν οι χτύποι
ριζώνουν και πετιούνται παπαρούνες,
έγνοιες που παίζουν μουσικές,
μικρά ξωτικά που χτίζουν φωλιές
αγκαλιάζουν τους λύκους
φορώντας κόκκινα σκουφιά
Δραπέτες της σάρκας τους
σε ένα ζεστό αληθινό παραμύθι
Για δες τι ομορφιά
πως βγαίνουν τα αστρα
απ τα κουκούλια τους, γυμνά
σαν άνθρωποι και περπατάνε αγκαλιά!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
