| |
Όταν ήμουν μικρός
Τότε που ένιωθα θεός
Ελεγα ολα τα μπορώ
παρότι έμενα νωθρος
Κανείς γονιός κανένας δάσκαλος
δε σκέφτηκε να πει
πως η ζωή
δεν είναι μόνο διάβασμα και στόχοι
Τα ονειρα δεν πιανονται μ απόχη
Θέλουν προσπάθεια και τύχη αρκετή
Κανεις δε σκέφτηκε να πει
Ούτε οι φίλοι οι σοφοί
που έχουν για όλα την απαντηση
Πως όταν κάτι θες πολύ
όλη η φύση σ ευλογεί
να καταπιείς την αρνηση
Και σκύβεις το κεφάλι σαστισμενος
γιατί δε την περίμενες τέτοια κατάληξη
Και προσπαθείς ξανά για να ρεφάρεις
μα σ έχει ψυχοπαιδι η εγκατάλειψη
Όταν ήμουν μικρός
ανίκητος και βλοσυρος
Το μέλλον έσπαγα σε γραμματα
Πίστευα στα θαύματα
μα δε τα χρειαζομουν
Τώρα όσο μεγαλωνω
Τον δόλιο τον μικρό όλο μαλώνω
Μα δε τον διώχνω γιατί τον καμαρωνω
που όλα τα μπορει
Εκείνος πλέον με μισεί
Τον φόβο απεχθάνεται που νιωθω
Αντιλαμβάνεται σιγά σιγά μ οργη
Πως το παιδί που κρύβω μέσα μου ειναι νώθο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
