| |
| | Στον κόσμο των δειλών |  | | |
Μια ψυχή
Μια παιδικά αγνή ψυχη
που βλέπει τούτονε τον κόσμο
και δεν θέλει να λερωθεί,
να βουτήξει μες στη λάσπη.
Που επιλέγει την αγνότητά της να μην χάσει,
την καλοσύνη αυτή τη παιδική να την κρατήσει,
γιατί δεν βλέπει κάπου να ωφελεί το να αλλάξει,
πείτε μου πώς;
Σε ρωτάω κόσμε, πώς;
Πώς να ζήσει αυτή η ψυχή ανάμεσά σας;
Πώς ν' αντέξουν τα λουλούδια στη φωτιά σας;
Που καίγεστε στα χρήματά σας,
στα εγωιστικά συμφέροντά σας,
πουλάτε τα ιδανικά σας,
γιατί δεν μάθατε τον εαυτό σας ν' αγαπάτε.
Αυτή τη ψυχή!
Πείτε μου τι να την κάνω; Πείτε μου τι να την κάνω!
Που έχει χτίσει τείχη ψηλά
για να μην βλέπουν την ομορφιά
του κήπου αυτού και τον πατάνε - για φαντάσου...!
Πείτε μου πώς να μοιραστώ
τον κήπο μου τον ζηλευτό
αν να τον δείχνω δεν μπορώ;
Ισορροπία πώς να βρω,
έναν φράχτη χαμηλό
χωρίς πικρά να πληγωθώ;
Γιατί, γιατί, γιατί;
Γιατί έγινε ο κόσμος έτσι;
Έχω ήδη κουραστεί.
Μα παραμένω αγνή.
Είστε δειλοί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Αγιοβλασιτης
29-09-2022 @ 16:48 | Όλοι είμαστε κάποτε παιδιά...
αυτό που λέμε "αθώες ψυχούλες"..
γιατί χάνονται αυτές οι ψυχούλες όταν μεγαλώνουν;
Φταίει μόνο το περιβάλλον ,ή μήπως η τάση του κακού είναι έμφυτη μέσα μας; | | Γιώργος Καλ-Ελ
29-09-2022 @ 18:34 | Πανέμορφο!! ::up.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Colourful Windmill
01-10-2022 @ 01:09 | @Αγιοβλασιτης
Κατα την γνωμη μου, δεν χανονται, εμεις τις διωχνουμε...για να ταιριαξουμε στην κοινωνια αυτη που ειναι γεματη απογοητευσεις και εκμεταλλευση. Και γιατι αν δεν ταιριαξεις στην κοινωνια αυτη θα ξεχωριζεις και ειναι δυσκολο να ξεχωριζεις.
Εγω δεν βλεπω καμια ταση κακου σε κανεναν,
παρα μονο ανασφαλεια, φοβο και απογοητευση.
@Γιώργος Καλ-Ελ
Σε ευχαριστω πολυ!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
