| |
Ποιος νυχτωμένος Άνεμος
το φως σου, έχει πάρει
εσύ, που ήσουν κατάγεμος
με ήλιο και θυμάρι
Στις συμπληγάδες του έρωτα
με θύελλες αρμενίζω
και βράδια αξημέρωτα
για σένανε δακρύζω
Φεύγοντας μου 'πες ένα γεια
μ' ένα στερνό σου αντίο
μια βροχερή πρωτομαγιά
κοπήκαμε στα δυο
Πες μου ένα λόγο, ένα γιατί
σκοτείνιασες το φως μου
στην παραζάλη του έρωτα
εσύ 'σουν ο θεός μου
Τρικυμισμένα κύματα
οι αγάπες σαν ξοφλάνε
στου έρωτα τα μνήματα
με πόνο ξεψυχάνε
Φεύγοντας μου 'πες ένα γεια
μ' ένα στερνό σου αντίο
μια βροχερή πρωτομαγιά
κοπήκαμε στα δυο.......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
