| |
ΑΡΜΑΤΟΔΡΟΜΟΥΣΑ
Ρέουν στην καρδιά σου
μικρές βεβαιότητες,
ανεβαίνεις ψηλότερα
είσαι λεύτερη γιομάτη πνοή.
Ο νου σου φέγγει,
σαλεύει στα ξεφαντώματα,
Όλα είναι ένα,
επιθυμίες κι οράματα.
γαληνεμένη, απλή,
ακολουθείς αυτό που αντιστέκεται.
θέλεις να βρεις μια δύναμη,
στα πολύχρωμα σύνορα του νου,
που καρπίζει και πλαταίνει
στο καταστρόγγυλο
αλλά στέρεο αλωνάκι.
κοιτάζεις στο καταμέθυστο
των αισθήσεων.
Η σάρκα του αμπελιού είναι το κρασί
χορός με αρίφνητες ελπίδες,
δεν θέλεις τίποτε άλλο.
Μόνο να ξεπερνάς και να ανεβαίνεις,
ήσυχα, καθαρά, νηφάλια.
Αστράφτει μέσα σου μαχόμενη ύλη.
Ακροποδίζεις, και ζωγραφίζεις
με χίλια χρώματα
τα σύνορα σου είναι ο ρυθμός,
άλλος τόπος για σένα δεν υπάρχει.
Τούτα τα πράγματα που λέγονται
χορός, μουσική είναι τα χνάρια σου,
από τούτα πιάνεται η γεύση
του δικού σου δεκάλογου
και ταξιδεύει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
|
